اثر تکراری از مهران مدیری که یه سری اتفاقات روزمره رو به صورت خیلی کوبنده به مخاطب نشون میده منظورم از تکراری یعنی وجود دانای کل (مثل همیشه سیامک انصاری) که گیر یه جماعت افتاده... فیلم طنز با کیفیت چند ساله تو ایران ساخته نشده.اکسیدان قابل تحمل تره تا این فیلم.پایانبندی فیلم هم جوریه که احساس میکنید کل فیلم رو هوا بوده و شما وقتتون رو هدر دادین