از یک فیلم زنانه و کارگردان زن بیشتر از این انتظار میره که روی جزئیات فیلم کار کنه! فیلم واقعا کمترین ظرافت ها و جزئیات ممکن داشت. صحنههایی مانند «طناز طباطبایی از شلوار لی شوهرش کیف دوخته، چون دیگه نمیپوشیده» «گل جلوی خونه ی پریناز ایزدیار در آخر فیلم شکوفه و گل می ده» «رقص دختر بچه جلوی کارتون دهه شصتی» تعداد صحنههایی مثل این واقعا باید ضرب در 30 میشد!
عرض کردم که این فیلم جزئیات و پرداخت بیشتری باید میداشت
خود کارگردان فیلم (منیر قیدی) هم گفته که فیلمش فیلم درخشانی نیست! حتی در کارگردانی!
اگر فراموش کردید میتونید خط اول نظرتون رو دوباره بخونید