کربلایی عنایت که ساکن روستای سلیجرد ساوه بود. قبل از مرگش از پسرش، رضا میخواهد تا زمین موروثی را آباد کند. رضا بعد از مرگ پدر، از آموزش و پرورش مرخصی گرفته و از تهران به ساوه آمده و به آبادی زمینی پدری مشغول میشود. هفت تن از شاگردانش نیز به کمک او میآیند با تلاش بسیار، زمین را به بزرگترین مزرعه آفتابگردان ایران تبدیل میکنند. علاوه بر آن مزرعه گندم، جو، سیب زمینی و پرورش ماهی و میگو و کندوی عسل نیز ایجاد میکنند. بعد از مدتی و پس از تحصیل بچهها در دانشگاه آنها شرکت مزرعه آفتابگردان را تاسیس میکنند