امیر اهوارکی: به جرأت می‌توانم جدایی نادر از سیمین را اخلاقی‌ترین فیلم جشنواره امسال بنامم. و بنده بسیار خوشحالم که این فیلم از ایران توانست نظر تماشاگران عام و خاص را در سایر کشورها به خود جلب کند و برای نخستین مرتبه یک فیلم باهویت از ایران به چنین اقبالی برسد.

امیر اهوارکی: قصه به خوبی روایت می‌شود بجز انتهای فیلم که گویی به سبب اتمام وقت، فیلمساز ناچار شده است کلاف سر در گم فیلم را جمع کرده و نقطه‌ای بر پایان قصه‌اش بگذارد.

امیر اهوارکی: قصۀ آن با فرهنگ سنتی ما، سنخیتی ندارد؛ آن هم در شهرهای باهویتی مانند تبریز. حتی دشوار است که تصور کنیم چنین ماجرایی در کلان‌شهری مانند تهران رخ دهد.

امیر اهوارکی: در دوران غلبۀ فمینیسم و زن‌سالاری وافر، ساخت چنین فیلمی که وقاحت زنان و صبر شوهران را برای حفظ خانواده نشان می‌دهد شجاعت فراوان می‌خواهد.

امیر اهوارکی: به نظر می‌رسد که شتاب در ساخت، باعث شده تا ایرادهای فیلمنامه رفع نشود. اما نمی‌توان از برخی سکانس‌های جذاب فیلم گذشت.

امیر اهوارکی: فیلمنامه به طور دقیق نوشته شده و به طور تقریبی در هر ده دقیقه یک اتفاق در فیلم رخ می‌دهد و اگر کسی با این موضوعات مادرانه ارتباط برقرار نکند همراهی با فیلم را از دست خواهد داد.

امیر اهوارکی: متأسفانه این فیلم بر تحقیقات صحیحی مبتنی نبوده و خطاهای فاحشی در آن راه یافته است. و از همه مهم‌تر قصه‌ی فیلم کاملاً غلط است. چنانکه این فیلم را می‌توان از مصادیق دروغ بستن به انبیاء خداوند برشمرد.

امیر اهوارکی: ظاهراً دست اندرکاران این فیلم، بعد از سه هزار سال دارند با شخصیت‌های واقعی و تاریخی تخیل می‌کنند. اگر اینچنین قصدی دارند بهتر نیست بروند یک قصه‌ی دینی ـ مذهبی را هر بلایی که خواستند بر سر شخصیت‌های خودساخته‌اش بیاورند؟

امیر اهوارکی: باید گفت که تکنیک فیلم، صدا، موسیقی، جلوه‌های ویژه و فیلمبرداری در این اثر، خوب از کار درآمده اما قصه فیلم متأسفانه کاملاً غلط است، و در حقیقت به حضرت سلیمان (ع) دخلی ندارد.

امیر اهوارکی: موضوع فیلم امروز، «حکم نکردن» است و فیلمساز سعی دارد مخاطبش را به این تجربه برساند که دربارۀ دیگران قضاوت نکند.

امیر اهوارکی: فیلم را می‌توان یک هشدار غیر واضح و کم‌رنگ نسبت به موضوع خیانت زنان در خانواده تلقی کرد مسئله‌ای که اگرچه در غرب رواج یافته است اما هنوز هم در همان کشورها قبیح شمرده می‌شود.