مریم انصاری: وقت شام، هرچند در ظاهر یک اکشن جنگی با الگوی قهرمان پروری هالیوودی است، اما اصول سینمای اکشن مانند ضعف انسان در برابر تکنولوژی، منطق سلاح برتر یا اصل نجات در لحظه آخر را ندارد و تصمیم پایانی علی، خلبان ایرانی، در نبرد بر علیه داعش، تفاوت سبک و سیاق قهرمان پروری حاتمی‎کیا را کاملا عیان می‎کند.

مریم انصاری: «حجازی» در فیلم های قبلی اش هم نشان داده بود که صرفا به دنبال طرح مساله است، نه ارائه راه حل، و اساسا رسالت فیلم اجتماعی را همین بیان مساله اجتماعی میداند، اما در اتاق تاریک، حتی بیان مساله هم معوج و درهم و برهم است.

مریم انصاری: مغزهای کوچک زنگ زده، به سراغ افراد باند تولید و پخش مواد مخدر رفته است که همه تحت فرماندهی پدر خوانده ای به نام «شکور» ، با بازی همیشه خوب« فرهاد اصلانی» هستند. شکور چوپانی است که گوسفندان خود را هدایت میکند زیرا آنها مغزی ندارند که راه خود را پیدا کنند.

مریم انصاری: اما شکاف اصلی که به نظر می‌رسد کارگردان از آن غافل است، شکاف بین مخاطبان و فیلم‌هایی است که طبق ادعا قرار است آینه تمام‌نمای زندگی مردم باشند. مخاطبان سال‌هاست که نمی‌توانند با این فرم و این دیالوگ‌های پرطمطراق ارتباط بگیرند و ناچار در هنگام تماشای فیلمی تا این حد جدی، لب به خنده می‌گشایند

مریم انصاری: فیلم پر است از نماهای چهره نگار و ترسیم روند قوی‌تر شدن و قهرمان شدن او، گویا مخاطبان فیلم دارند یک ابراز علاقه شخصی را به جای محیط خانوادگی بر پرده سینما می‌بینند، ابراز علاقه‌ای که می‌توانست کمی فنی‌تر و معقول‌تر باشد تا غیر از مناسبات بین کارگردان و اطرافیانش، در سینمای ایران هم ماندگار شود.

مریم انصاری: سازنده فیلم، با داشتن فیلمی چنین پرمخاطب و پرفروش در سینما و همزمان، در اختیار داشتن آنتن شبانه تلویزیون در یک شبکه پربیننده (دیوار به دیوار) به دنبال کدام محمل برای سخن گفتن است که از او دریغ شده؟

مریم انصاری: این نسل چنان در این بازی پیش رفته و چنان تیک‌آف‌ای به‌سوی آسمان رویا و خیال کرده که اگر بخواهد هم نمی‌تواند بر زمین منطق و واقعیت فرود بیاید. اینجاست که مخاطب می‌گوید که ای کاش کارگردان برای ما و آدم‌های قصه‌اش، سفری مطمئن آرزو می‌کرد و نه یک تیک آف بدون بازگشت.

مریم انصاری: آیا واقعا ارائه چنین تصویری از ایران رواست؟ بهتر نبود که کارگردان و نویسنده به جای تاریخچه توالت، جنبه‌های دیگری از تاریخ را مطالعه می‌کرد تا بداند که ایرانی‌های مسلمان هرگز قومی وحشی و خونخوار نبوده‌اند و حکومتی که به نظر ایشان با جلادان تاریخ، قرابت دارد، آغازگر هیچ جنگی نبوده است.