منیژه خسروی: آیا بهتر نبوده که «شهرزاد» در همان یک فصل و با جذابیت برای مخاطب تمام می‌شد تا این‌که در فصل دوم و پس از گذشت هفت قسمت از آن هنوز مخاطب به امید بهتر شدن و با تکیه بر رضایت فصل اول به تماشای قسمت‌‌های جدید بنشیند

منیژه خسروی: ما تا به حال سریال«پرستاران» نداشتیم، حالا ساختیم. بنابراین سفارش‌دهنده هم توقعاتی دارد که باید برآورده شود اتفاقا آن سکانس‌‌هایی که بیننده کمی خسته می‌شود سفارش آن‌هاست ولی باید باشد چرا که هدفی از نمایش آن وجود دارد و سفارش‌دهنده باید پاسخ اعتبار، هزینه و... را که صرف کرده، بگیرد.

منیژه خسروی: احتمالا قرار بود پیمان به عنوان شخصیت منفی و منفور و لمپن و آدم بده قصه، دچار دافعه باشد اما برعکس بیشترین جاذبه را نزد مخاطب یافته و به شخصیت دوست داشتنی بدل شده. مخاطب به جای اینکه از او بدش بیاید یا نفی و طردش کند جذبش شده

منیژه خسروی: «زیر سقف دودی» تبدیل به مقاله سطحی شده که با حرف‌های رو و مستقیم قصد تنبیه خانواده‌ها را دارد. و بدتر این که بحران زوجین به طبقه و شرایط اجتماعی‌شان نمی‌خورد.

منیژه خسروی: داود میرباقری در دیالوگ‌نویسی صاحب فن است. او برای شخصیت‌های سریال«امام علی (ع)» به گونه‌ای دیالوگ نوشت که در عین همه‌فهم بودن، دارای وزن،صلابت کلام و معنای خاص باشد. دیالوگ‌ها شبیه عمده آثار تاریخی که ثقیل حرف می‌زنند و مخاطب عام از آن سر در نمی‌آورد، نیست.

منیژه خسروی: سازندگان سریال اگر تیزهوشی می‌کردند و در کنار این همه تلخی و اضطراب موجود در قصه، لحظاتی شیرین جانمایی می‌کردند، اصل حرف‌شان بهتر پذیرفته می‌شد. حالا اما همه در سریال غم دارند ، فریاد می‌کشند و با بهانه و بی‌بهانه گرفتار می‌شوند.