شکیب شیخی: شعار «ما می‌توانیم» که فیلم‌ساز سعی کرد آن را کاریکاتوریزه جلوه دهد اتفاقا سرلوحه خود اوست و او مطمئن است که در شرایط بحرانی فرهنگی و سیاست‌گذاری‌های دولتی کنونی این کشور حتی فیلمی تا این حد دم‌دستی و بی‌سروته فروشی خوب خواهد داشت و بله، او هم مانند «آقا قنبر» قصه ما قطعا «خواهد توانست»!

شکیب شیخی: مخاطبتان کیست؟ برای «ملی‌»های جامعه؟ آن‌ها که حتی اجازه کلاس خیاطی رفتن هم ندارند، سینما چطور ممکن است بروند؟ خانواده «ملی»ها؟ آن‌ها که لت و پار شدن «دردونه»شان هم تکانشان نمی‌دهد، فیلم شما سیری چند خواهد بود برایشان؟ سرشان هم که گرم «سریال» و «سبزی پاک کردن» است.

شکیب شیخی: در این‌جاست که باید اعلام کرد فیلم به ضد خودش بدل گشته و چیزی ندارد، جز به تصویر کشیدن قسمی نسبی‌گرایی که اگر در همان سال 1389 اکران می‌شد، می‌توانست مورد بحث و توجه قرار گیرد، اما «تولید انبوه نسبی‌گرایی» در سینمای همین چند سال، این موضوع اساسا قلابی را، نخ‌نما نیز کرده است.