مهران زارعیان: تنگه ابوقریب فیلمی است که نمی‌داند می‌خواهد تاریخی باشد یا داستانی؟ قهرمان می‌سازد یا آدم‌های واقعی؟ ایدئولوژی دارد یا نه؟ ضد جنگ است یا آرمان گرایانه؟ یک فیلم به تمام معنا خنثی و ناکارآمد که تنها نتیجه‌اش این است که سینمای دفاع مقدس را بیش از پیش نخ‌نما می‌کند.

مهران زارعیان: رویکرد مصطفی کیایی به سینما، دیگر به بلوغ رسیده است و او نشان داده که رگ خواب مخاطبش را می شناسد و از معدود کسانی است که طیف وسیعی از مخاطبان، از مردم عادی تا منتقدین، آثارش را ستایش می کنند.

مهران زارعیان: بمب یک عاشقانه از نظر ساخت برایم خیره کننده نبود، طراحی صحنه و لباس و گریم همان چیزی بود که هرکس می‌تواند توقع داشته باشد؛ موسیقی کاملا با حال و هوای فیلم عجین شده است اما معتقدم که می‌شد ساخت موسیقی متن این فیلم را به یک آهنگساز ایرانی سپرد.

مهران زارعیان: به‌قدری از دیدن این فیلم شوکه شدم که نگاهم به آینده سینمای ایران مساعدتر شده است و امید دارم که فیلمسازان نسل سیدی، در سال‌های آینده اتفاق‌های خوبی را برای سینمای ایران رقم بزنند.

مهران زارعیان: محتوای فیلم نیز زیاد شعاری نیست و اگر پایان‌بندی آن را فاکتور بگیریم، تقریبا باقی پیام‌ها، از پس موقعیت‌های تصویری فیلم قابل دریافت هستند.

مهران زارعیان: سوء تفاهم همانند فیلم قاعده بازی معتمدی، بسیار لحن هجو آلودی دارد به گونه ای که شاید هنگام دیدن آن، احساس کنید، فیلمی جلف و تمسخرآمیز را می‌بینید.