در سال 1358، دو دانشجوی داوطلب در جهاد سازندگی راهی منطقه‌ی سیستان و بلوچستان می‌شوند. تصور این دو دانشجو این است که با ایراد سخنرانی برای مردم و انتخاب نماینده‌ای از بین خودشان، مشکلاتشان را مرتفع کنند. اما نفوذ خان آنچنان است که آن دو درمی‌یابند امکان ایجاد پایگاه فرهنگی، به سادگی که تصورش را داشته‌اند، مقدور نیست؛ لذا راه دیگری را برای رسالت خود برمی‌گزینند که کمتر از مبارزه‌ی رویارو نیست...