. ز بس دعا كه بكردم، دعا شدست وجودم كه هر كه بيند رويم، دعا به خاطر آرد . همه چيز از محرم و صفر ٩٥ آغاز شد! بعد از ساخت فيلم سينمايي "هيهات" و توفيق اولين پياده روي اربعين، جنبه ديگري از رحمت واسعه ديدم رحمتي كه به واسطه سيدالشهدا و اربعين ش نصيبم شد. خوشا به حال خيالي كه در حرم مانده و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد اما همه چيز مراقبت مي خواهد وقتي خودخواهي و خود بيني و گاه بي توجهي و غفلت ما را فرا بگيرد اوضاع فرق مي كند وقتي يادمان برود كه دلها دست خداست اوضاع فرق مي كند وقتي بي توجه به خدا و كتابش مي شويم اوضاع فرق مي كند اما سر گشتگي و حيراني تا كجا؟ تا كي؟ سرگرداني و اه ١٢ آبان پريشان حالي و اضطراب ٢٣ آذر در حرم ولي نعمتم و حالا دو روز سكوت و نگاه در نجف و كربلا! اما همين رحمت واسعه باز در تنگناها راهگشاست اميدمان مي شوند براي فرج و برون رفت از شدت و غم! به مو مي رساند ولي ... خدايا به ما كمك كن آنچه تغيير دادني ست با كوشش تغيير دهيم و آنچه قابل تغيير نيست به مدد رحمت واسعه تحمل كنيم فقير و خسته بدرگاهت آمدم رحمي كه جز ولاي توام نيست هيچ دستاويز . . پ ن: بعد از پست شهيد همداني و البته بي معرفتي اينستا در شهادت حاج قاسم قصد نداشتم پست ديگري بذارم اما ... ! تمام شد ٨٩/١٠/٢٧