به نام خدا سردار سلیمانی پیش از نبرد در میدان های جنگ در نبردی بزرگ با خویش جوانمردی شد شجاع، بخشنده، راستگو، دستگیر و .... استقبال مردم از جوانمرد سردار سلیمانی گشودن آغوش جامعه بود بر حکمت و اخلاق. جامعه ای در جستجوی معنا ( حکمت و اخلاق ) صفات جوانمردی را در هیبت شهیدی یافت که خود را شاگرد مکتب کربلا می خواند. وقتی خبر شهادت حسین به گوش ایرانیان رسید آنها همچنان در سوگ سیاوش خویش بودند و در آرزوی انتقام از خون جوانمردشان سیاوش اما با شنیدن شهادت مظلومانه حسین عهد کردن آیین سوگواری را برای او علم کنند و کنار مظلوم باشند و در برابر ظالم بایستند. کاری که در آیین جوانمردی بر هر جوانمردی ( پهلوان و عیار و فتی و لوطی ) وظیفه است. کاری که سردار سلیمانی کرد و کاری که دیگر دوستداران امام حسین می کنند. جامعه با این تشیع عظیم بر پهلوانش حرفهای عمیقی با صدایی رسا داشت. که کارشناسان و متخصصین درباره اش گفتگوهای فراوانی خواهند کرد و من هم دوست دارم نظر خودم را بگویم. جامعه ایرانی آغوش بروی جوانمردش باز کرد چون شجاع را می شناسد و ترسوها را هم. جوانمرد بخشنده اش را می شناسد و شطاران و دزدانش را هم. جوانمرد راستگویش را می شناسد دروغگویانش را هم. جوانمرد دستگیرش را می شناسد و نامردان زورگو را هم.  پیامی برای مدعیان و لاف زنان و دروغگویان و دزدان و زورگویان زمانه. فرقی نمی کند در کدام میدان: میدان جنگ و رزم، میدان سیاست عرصه صنعت و گسترده فرهنگ و هنر و یا میدان ورزش و ...... شاهد چنین استقبال هایی از قهرمانان و جوانمردان بودیم و خواهیم بود و شاهد بی صدا خاموش شدن و فراموش شدن مدعیان فراوانی هم بوده ایم. خوشا بحال نامداران خوشنام. آنها که قبل از هر جهاد و نبردی نبرد و مبارزه با خویش را آغاز کردند.