روزگارا قصد ايمانم مكن زآنچه مي‌گويم پشيمانم مكن كبرياي خوبي از خوبان مگير فضلِ محبوبي ز محبوبان مگير گم مكن از راه پيشاهنگ را دور دار از نامِ مردان ننگ را گر بدي گيرد جهان را سربسر از دلم اميد خوبي را مبر چون ترازويم به سنجش آوري سنگ سودم را منه در داوري #هوشنگ_ابتهاج #سایه#شعر#شاعر#عشق#عاشقانه#دکلمه#زندگی#دلتنگی