. . وقتی هیجان و شور و امید بیست سالگی و قبل از آن ،جایش را به تسلیم میدهد برای بسیاری از هم نسل‌های من این تسلیم در برابر سیستم بود و این که رضایت دهند رویاهایشان را هم‌خوان کنند با آنچه که از آنان انتظار میرود . برای برخی دیگر که چون من این شکاف بین سلیقه‌شان و سلیقه‌ی عمومی پرناکردنی می‌نمود کرنش و تسلیم به معنای چشم پوشی کامل از این راه بود. چه بسیار استعدادها را در این سالها دیدم که به یکی از این دوگونه تسلیم تن سپرده‌اند، پناه بردن به خلوت ، زندانی کردن رویاها، تجربه شکست مداوم و هرروزه‌ انزوای ناشی از ماندن در جزیره ای که مثل سكانس آخر فيلمِ (underground)اِمير كاستريكا از سرزمین اصلی جدا می‌شود ، و از آن بسیار سهمگین‌تر و دردناک‌تر تجربه افسون‌شونده اینكه آن سرزمین اصلی هم روز به روز در انزوایِ بیشتر از سرزمین‌ها و جوامع دیگر جهان است. وطنت . .متن از مقاله ى (ما در بيست و پنج سالگى پخته ميشويم) محسن نامجو . #mohammadvalizadegan #mohsennamjoo #selfportrait
29
1399/05/10