✨. این تصویر یادتان هست؟‌ کارگری با هزار امید و ارزو؛ چشم به دهان اقای روحانی دوخته. آینده بچه هایش را در حرفهای روحانی تحول گرای ایرانی میبیند تقصیری هم نداشت اینگونه اتمسفر جامعه او را امیدوار کرده بود. وقتی امروز حداقل دستمزد کارگران بدون توافق با نماینده کارگران اعلام شد بیشتر دلم برای این کارگر سوخت‌. راستش را بخواهید هنوز به این چشم ها ایمان دارم او مثل فیلم تبلیغاتی موسوی یا احمدی نژاد بازیگر ندارد مگر اینکه پرویز پروستویی باشد در گریم کارگر! . روحانی اما شبیه هیچ نسخه ای نیست. نه مستقیم اعلام میکند که حامی بازار ازاد است که اصالت در آن با سرمایه هست و کارگر باید بدو بدو کند تا در معده این غول لیبرالیسم هضم نشود چرا که او رای کارگرها را هم میخواهد و برایشان در گرگان و سیستان را آتلانتیس ترسیم می کرد نه مستقیم اعلام می کند که نگران قشر ضعیف است که مبادا ان قشر رسانه دار ونک به بالا را از دست بدهد. اما واقعیتش این است روحانی نه چپ است نه راست و البته هم چپ است هم راست. به خاطر همینم هست که با جامعه روحانیت مبارز شروع می کند و پشت خاتمی نماز میخواند. روحانی نه طرفدار آدام اسمیت است نه حامی سوسیالیسم بازار. نه اینکه نخواهد او میخواهد هر دو باشد و به خاطر همینم هیچ کدام نیست و نسخه نفاق الود هر انچیزی هست که حس میکرد برای او رای میاورد و چه خوب فرمودند جناب استاد که گَهی مسجد گَهی میخونه میری؛ گهی کعبه گهی بت خونه میری. . روحانی هیچ کس را نمیتواند راضی کند الا جنس خودش را. نه تولید گر خصوصی از او راضی است نه کارگر روز مزد. او فقط میتواند مسوولین رانت گیر دولتی باز خصوصی کار را راضی کند همان نعمت زاده ها و صفدر حسینی ها. این نگاه کارگر را و ایضا صحبت های صادرکننده چای در اطاق بازرگانی که داد میزد چی‌ فکر میکردیم چی شد را فراموش کنید ما با نسخه ای رو به هستیم که هم میدانیم کیست هم نمیدانیم