. برای رضا فرزانه آفتاب که هر چه بزرگ‌تر می‌شوم بیشتر کم ‌می‌آورمتان که هر چه بزرگ‌تر می‌شوم بیشتر نگران زمان باقی‌ مانده برایمان می‌شوم که هر چه زمان می‌گذرد نگاه داشتن سخت می‌شود ماندن سخت می‌شود که یادم بماند بعد از تو من آن کاپشن قرمز را به تن کردم و آن روز بدون عذاب وجدان در لیوان یکبار مصرف چای نوشیدیم و در آن لبخند‌ها‌ آرام و ناآرام ماندیم برای رضا فرزانه آفتاب به یادم می‌ماند دوست داشتن را و عبور کردن را و ماندن را.