و تو مثل یک رایحه ی خوش ، بو کردی ، تنفس کردی ، به جزم و جذبش پرداختی ، من ماندم به تماشا ، تو ماندی به تماشا... به بهانه ی تدبیر ، امیدمان را به زنجیر کشیدیم