گاهی دلم میخواد خودمو سفت بغل کنم و هزار بار قربون صدقه خودم برم که همیشه یک تنه از پس سختی های زندگی براومدم و تا روزگار برام زیرپایی گرفت و با کله خوردم زمین،بلند شدم دست و پامو تکوندم و یه نیشخند ریز بهش زدم و به راهم ادامه دادم میدونی چرا؟! چون یا باید افسرده میشدم که تو ذات من نیست یا باید خودمو میکشتم که بازم کار من نیست. پس مجبورم و محکومم به شاد زیستن و قوی مامدن برای تحمل و ادامه ی زندگی. #سانازطاري
17،334
222
1399/07/13