گاهی درد تنیده می شود ، میانِ آنکه صدایت می کنند، با آن که می شناسی اش و درد چه کودکانه نامِ غم به خود می گیرد فارغ از آن که در هیچ دردی غم نیست، و در هر درد،هزاران غم نهفته. خاطرت باشد پایانِ درختِ تنومندی که می شناختی، دسته ی تبری شد از تبارِ قمریانِ بی لانه ی این جنگل. (بابک بهشاد.هفدهم خرداد نود و نه) عکس تزیینی ست