یک دقیقه بعد از پایان ۲۲ مردادماه ۱۳۹۸ گاهی ، شانس ؛ پول است و گاهی موقعیت و گاهی هم شخص . گفتم شخص منظورم شخص دوم است شخص دوم مفرد ، از اون جنس شخص دومهایی که اولش شخص سوم اند و بعد شخص دوم میشوند و گاهی در انتها شخص اول مفرد . معمولن قصه در وخیم ترین روزهای غصه دار آغاز میشود ، تو انتظار حضور آدمهایی را داری از جنس آشنا و رفیق که همه و همه بر پیشانی‌شان مهر قدمت خورده است و در آلبوم تلفن های همراهشان هزار تاریخ عکس مشترک داری و از نبودنت شاکی و از بودنت مثلن خوشحال میشوند . اما در لحظه زایمان رخوت و تنهایی ، تو تنهایی و از بس کتاب نیمه پخته و خام فلسفه به خوردت دادند دنیایت هم تیره و تار میشود و هر چیز و هر کسی که میبینی پوچ است و پوچ زاده و پوچ عاقبتش . اما ناگهان شخص سومی مفرد وارد میدان دیدت میشود در سرمای منفی ۳ درجه در ارتفاع چرخ و فلک چند ده متری لای چیدمان و رفع رجوع صدها مشکل و نشدها تورا صدا میزند و یک جمله میگوید. جمله‌ایی که صرفا تشکیل شده از چند کلمه ، میگوید و میرود و میروی و تمام میکنی و تمام میشود نیمه تمام‌های زندگی‌ات و به خودت می‌آیی میبینی در سردترین و تاریک ترین و ترین های بد جهان تنها شخصی که حضور داشت با تمام وجود ، همان شخص سومی بود که نیمه شب در سرما تنها جمله ایی گفت که حال ، بعد سه ماه حرف به حرف عملش میکند و پایت ایستاده . آن شخص سوم مفرد بی تعریف و بی مراسم و بی حرف شخص دوم شده است . بعضی اشخاص را نمیشود همسر صدا زد ، دوست صدا ، معشوقه صدا زد ، خوب که فکر کنی و بالا پایین کنی میبینی در کلام خودت و ثبت احوال هم نمیگنجد که صدا کردنش ناممکن است و فقط در قدرت حضرت حق سکته میکنی که چگونه در اوج تلخی ها مرهمی میدهد از جنس بلور ، اینگونه شخص های دوم را نمی شود با چیزی صدا کرد چون هر چه بگویی لیاقتشان و قدر کرده‌هایشان بینهایت بزرگ است و شیوا و مانا . آرزومندم ، خدایی که تورا در ۲۲ مرداد خلق کرد قدر حضورت را در زمین بداند و همواره نفست گرم باشد و سایه ات مستدام . که دوست داشتنت واجب است و نگاه کردنت ثواب و همکلامی ات مباح . پ.ن : از آنچه بودنم را کنارت رقم زد ممنونم . لحظه هایی برایم ساختی که جز مرگ آرزویی نبود . زمینی شدنت صدبار مبارک همه رفقایت و خانواده ات . یکماه مانده تا سال شود پیش تولید آن هوای سرد و آن ارتفاع @bita__taghipour