مشق های خط نخورده      چقدر دوست دارم یک اتاق شیشه ای پر از گل های سرخ داشتم یک دیوان پر از بیت های عاشقانه آسمانی پر از شب های مهتاب دریایی لبریز از اشک های شمع و یک قلب . . . خالی از خویشتن ، آن گاه هر چه پا می داد می گفتم که ، عشق است ! چقدر دوست دارم شاگرد مدرسه بودم امشب برنامه ی فردا را حاضر می کردم و هر روز معلم مشق هایم را خط می زد املایم را نمره می داد و بالای برگ های دفترم ماه و ستاره می چسباند ، درس بعد را زود می گفت و کتاب را دوره می کردیم . . . اما دریغ ! ما هنوز کتاب را به نیمه هم نرسانده ایم در سردی زمان گرم کردن زمین آسان نیست ما که در احاطه ی دیوارهای بی کسی از سیاهی یک غار ره می سپاریم دیگر برای فردا التیام زخم های کهنه را چگونه آرزو کنیم ؟ چقدر دلم می خواست دیروز صحنه ی فردای ما می شد ، باور ، نیازمند امید است عزیزم ، باور کن . #شاعر_مهدی_طاهری از مجموعه#بنویس_دل #مشق_های_خط_نخورده#ردپای_خیال #نویسنده#شعر#ترانه#شاعر#ترانه_سرا#فیلمنامه #بازیگر#سینما#تلویزیون#سریال#گوینده#دکلمه #نریشن#نریتور#تبلیغات#فیلم_صنعتی#مستند #mehdi_taheri