. وضعیت سینما چیزی شبیه فاجعه است. پنج ماه است که همه دارند همدیگر را نگاه میکنند. اصلکاریها حقوق و مزایا میگیرند و ما را تماشا میکنند. گاهی فیلمی اکران میکنند و گاهی از انصراف، توبیخ و فردایش تشویق میکنند. بلاتکلیف! . وضعیت سریال خانگی هم گنگتر از قبل شده و هیچکس در سازمان سینمایی حتی دربارهاش حرفی نمیزند. انگار نه انگار چنین رسانهای وجود داشت. سینمادارها هم پول صاحبان فیلم را نمیدهند و بلبشویی برپاست. ماجرای تلخ معیشت همکاران و خانواده سینما هم بماند... . اگر سینما این روزها مدیر و رئیسی نداشت، اوضاع بدتر از این بود؟؟ مثلا چه اتفاق دیگری میافتاد؟؟ حتمن پیش خودشان میگویند:« کمتر از یک سال دیگر دولت عوض میشود و ما میرویم و بخت برگشته بعدی میماند و سینمای ورشکسته و کلی فیلم اکران نشده و کلی تعهد پروانهساخت و...فعلا هم که از سر بیپولی و کرونا و هزار درد و بلای دیگر، کسی سراغ سینما را نمیگیرد.» این داد از سر دلسوزی است.اگر به کسی بر نمیخورد! #سینما
547
24
1399/05/05