. آقا !! شما در زمین هم آسمانی بودید و حالا ، شادان و غزل خوان و سبک بال به در میکده رفتید ، به اوج آسمانها ... وای بر ما که نالان و خیزان و خسته از سنگینی کوله بار هیچ بودن های خودمان به نا کجا ها می رویم تا اعماق زمین...