. هرگز بیست و یکم شهریور ماه را روز ملی سینما ندانستم . چرا که نه تنها این روز هیچ نسبت و نزدیکی با سینما ندارد بلکه باید ببینیم آیا اصلاً چیزی از سینما باقی گذاشته اند که روزی را به نامش ثبت کنیم؟ سینمایی که همیشه در آماج #سانسور #حذف #توقیف #تحریم بوده و با #نظارت اطلاعاتی و پلیسی قصد داشته تا هر فکر و عقیده و نگاه دیگری را از میان بردارد یا فراری و خانه نشین کند و قدرت را به دست همفکران و یا اصطلاحاً خودی ها بسپارد و دیگران را در صف غیر خودی ها قرار دهد و مدام #تحقیر و #تنبیه کند که دیگر سینمای ملی نیست . دعواهای بیشمار و حوصله سربر میان صنفی و جدایی و انشقاق و نداشتن وحدت و همدلی #اهالی_سینما که منفعت شخصی را بر پیشرفت سینما ترجیح می دهند که دیگر سینمای ملی نیست . سینمای نحیف و رنجوری که هرگز نگذاشتند به صنعتی فراگیر و پول ساز تبدیل شود تا از مرزها فراتر رود و در نمایشهای جهانی پُر تعداد بدرخشد و ارز آوری کند و تبادل با #سینمای_دنیا را یاد بگیرد و به #پخش_جهانی بپیوندد تا شاهد اکران #فیلمهای_روز در ایران باشیم نه اینکه خلافکارانه #فیلم_خارجی ببینیم و به جای اضافه شدن #سالن_های_سینما شاهد نابودی یک یک شان باشیم ، اینکه دیگر سینمای ملی نیست . چشم این سینما را تنها به #گیشه داخلی و #نمایش_خانگی دوختند که آن هم از حقوق مادی و معنوی صاحبان آثار بی بهره بود و به راحتی به تاراج قاچاقچیان و مخاطبان نامهربانی می رفت که کمترین احترام و ارزشی برای هنرمندان خود قائل نبودند و سردمداران هم که دل خوشی از سینما نداشتند از نابودی تدریجی اش سرمست و شاد بودند تا با نامیدن روزی بی ارتباط با سینما بیشتر به تحقیرش کمک کنند . حالا هم که به یکباره آوار #اقتصاد نابه سامان و اسفبار کشور و انتشار #ویروس_کرونا لرزه ای دهشتناک بر پیکر بی رمقش زد تا با اوج بی برنامگی ، بی تدبیری و بی اهمیتی به حرفه و معشیت سینما و #سینماگران دیگر ندانیم آیا چیزی از سینمای ملی ما باقی خواهد ماند یا نه؟ اما هر چه که شود هم عشق به سینما، عشق به فیلمسازی ، عشق به خلق کردن و عشق به فیلم دیدن از بین رفتنی نیست . #سینما #روز_ملی_سینما #خانه_سینما #عشق_به_سینما #فیلم #عشق_فیلم #نه_به_سانسور #روز_ملی_سینما_نه_به_سانسور