اول يک جمله بگويم راستش گاهي از شدت علاقه به زندگي حتي سنگها را هم ميبوسم کلمهها را کتابها را آدمها را دارم ديوانه ميشوم از حلول از ميل حلول در هر چه هست در هر چه نيست در هر چه که هر چه چه و هي فکر ميکنم مخصوصا به تو فکر ميکنم آنقدر فکر ميکنم که يادم ميرود به چه فکر ميکنم .... #سيدعلى_صالحى
2،173
16
1398/02/27