نصرت الله وحدت یکی از پایه گذاران مکتب تئاتر اصفهان ، بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما درگذشت. او از ۱۸ سالگی روی صحنه تئاتر درخشید. شیرینی بیان و کلامش به همراه طنز و حاضر جوابی اصفهانی، او را به یکی از چهره های مطرح نمایش و فیلم کمدی ایران تبدیل کرد. او بار ها به همراه رضا ارحام صدر بزرگ‌ترین چهره مکتب تئاتر اصفهان، در تماشاخانه المپ و تماشاخانه سپاهان بازی کرد. و مثل رضا ارحام صدر پس از مدتی وارد سینما شد. او می‌گوید: «از زمانی که به عرصه سینما راه یافتم روزها جلوی دوربین فیلمبرداری بودم و بعد ، ساعت ۶ به تئاتر می‌رفتم و تا ساعت ۸ تمرین می‌کردم چون ساعت ۸اجرا بود» وحدت علاوه بر بازیگری کارگردان موفقی هم بود . وحدت در بیش از ۴۳ فیلم حضور داشته‌است. فیلم عروس فرنگی ساخته سال ۱۳۴۳ یکی از برترین کارهای اوست. که اولین فیلم ایرانی بود که در آسیا موفق به دریافت جایزه دلفین طلایی شد. او این تندیس را چندین سال قبل به موزه سینما اهدا کرد. وحدت در آخرین سال فعالیتش در سینما (۱۳۵۷) دربارهٔ خنداندن تماشاگران گفت: «خنداندن مردم مشکل شده‌است دیگر با این همه گرفتاری نمی‌توان مردم را سر شوق آورد. خندیدن زمینه مستعد روحی می‌خواهد وقتی کسی روحیه شادی داشته باشد و به سینما بیاید با یک حرف یا یک حرکت خنده دار ، قهقهه سر می‌دهد؛ اما وقتی به فکر هزار گرفتاری است چه طور می‌تواند بخندد! در یکی از مصاحبه هایش می گوید؛ «متأسفانه بعد از انقلاب ۵۷ فعالیت هنری چندانی نداشتم. تنها فعالیتم محدود به اجرای دو، سه نمایش خارج از ایران می‌شود و تقریباً در طول این سال‌ها خانه‌نشین شده‌ام و مشغول نوشتن خاطرات خود هستم.» او در مراسم بزرگداشت رضا ارحام صدر که پس از مرگش در اواخر آذر ماه سال ۱۳۸۷ برگزار شد، یکی از فرصت‌هایی بود که مردم وحدت را دوباره دیدند و موجب ابراز احساساتشان نسبت به او شد. این آخرین باری بود که نصرت الله وحدت در میان انبوه دوستدارانش ، احساسات آن ها را نسبت به خودش دید . با حسرت بازی در تئاتر و سینما از این دنیا رفت. و به یار قدیمی اش رضا ارحام صدر پیوست. می گویند برای هر در گذشته ای چهل نفر خدا بیامرزی بفرستند آمرزیده می‌شود . برای خیلی از بازیگران که دل مردم را شاد کردند و به مردم امید دادند و برایشان قصه گفتند ، ده ها ، صد ها ، هزار ها و در بسیاری موارد میلیون ها خدا بیامرزی بدرقه راه شان است.