سریالِ "پدر" را از شبکه‌ی فخیمه‌ی دو می‌بینم؛ دژاووست یا من این سریال را پیش از این دیده‌ام؟! تو گویی یک‌بار این سریال ساخته و پخش شده است! هرچه می‌خواهم درباره‌ی صدا و سیمای معظّم حرف نزنم، نمی‌شود؛ هی به خودم می‌گویم زبان به دهن بگیر! حالا که خوب است؛ چند ماه قبل که مشغولِ سریال بودم - همین سریال که تصویر فوق سرِ صحنه‌ی آن گرفته شده - به ازای هر پُستی که می‌گذاشتم باید از چندین نفر اجازه می‌گرفتم، مباد به تریجِ قبای کسی بربخورد! به مصداقِ چوب و گربه‌دزده هرچه می‌گفتم، حضراتی مطمئن می‌شدند که منظورِ نظر، آنانان‌اند پی‌نوشت۱: بهرنگ توفیقی دوست و رفیقِ قدیمیِ من است و کارگردانِ درجه‌یک. حرف‌ام ربطی به عزیزِ دل‌ام ندارد. قطعاً او هم رنجِ بی‌حاصل را خوب می‌شناسد! البته با اجازه‌ی کسانی که با شنیدن دو کلمه‌ی رنجِ بی‌حاصل از کوره در می‌رفتند!!! پی‌نوشتِ۲: عکس از مهران بی‌پروا