با همه ی فراز و نشیب و با همه اوج و فرود ها...با همه از دست دادن ها و به دست آوردن ها...با همه غم ها و یأس ها و بیم ها و امید ها...با این همه خالی و این همه نداشته هامان...زندگی زیباست و بسیار جدی...و کوتاه البته... نمی ترسم از زندگی ...می زنم به دلش و پیش می روم ...حتی اگر گاهی کم بیاورم ...تسلیم اما نه! هرگز.... شبانه شعری چگونه توان نوشت تا هم از قلبم سخن بگوید ، هم از بازویم ؟ شبانه شعری چنین چگونه توان نوشت ؟ من آن خاکستر سردم که در من شعله ی همه ی عصیان هاست ، من آن دریای آرامم که در من فریاد همه توفان هاست من آن سرداب تاریکم که در من آتش همه ایمان هاست . ا.بامداد #احمد_شاملو #ا_بامداد #زندگی
58،186
696
1399/06/29