چون با خود خالی ماندم تصویر عظیم غیابش را پیش نگاه نهادم و ابر و ابرینه ی زمستانی تمامت عمر یکجا در جانم به هم درفشرد هر چند که بی مرزینگی دریای اشک نیز مرا به زدودن تلخی درد مددی نکرد. #احمدشاملو #زمستان #درد #دروغ #برف #دود #شعر