وقتي به اين عكس نگاه مي كنم ياد روزهايي مي افتم كه لبخندها واقعي تر و دلها خوش تر بود ولي همان روزها گاهي مسائلي در پيش چشمم نمايان ميشد كه تحمل كردنش گويا سخت تر از طاقت من بود ،به خدا شكايت مي كردم ، گاهي عصباني ميشدم و گاهي به خودم دلداري ميدادم ولي هميشه ميگذشتند ، زندگي ادامه داشت و باز ميخنديدم اين روزها خيلي فكر مي كنم و چقدر دلم براي همان دغدغه ها تنگ شده است كه حفظ سلامتي و نجات جان آدمي در آن مطرح نبود. به اين نتيجه رسيدم كه بايد خنديد ،قدر دان تمام لحظه هاي حيات بود ،بايد از عشق حرف زد و اين عشق را با عزيزانمان تقسيم كرد و هزاران بايد ديگر كه بوي اميد و زندگي ميدهد مي دانم به زودي وقتي به عكسهايي كه اين روزها از خودم ثبت مي كنم ،مي نگرم كوله باري از شكرگذاري ، اميد و معجزه الهي را همراه خود دارم . ميدانم روزگار با همه مهربان نيست و همه ذهنهايي پر از حساب ،كتاب و چالش داريم اما بزرگترين معجزه ي الهي كه نفس كشيدن است همراهمان است ،همين كورسوي اميد دلهايمان را روشن نگه ميدارد . قلبتان پر از عشق ،آرامش و اميد به خدا . شكر گذاري و قدرداني شايد تنها چراغ راهمان باشد @olga.gallery این لباس زیبا رو هم برام طراحی کرده. @shirin_moghaddam میکاپ @ Amirfaez44 عکس
مارال فرجاد | وقتي به اين عكس نگاه مي كنم ياد روزهايي مي افتم كه لبخندها واقعي تر و دلها خوش تر بود ولي همان روزه...
366
1399/01/16