بخوان به جرمِ زنده بودنت، ببين اگر شهر را بهانه ايست بمان براي اين زياد وُ كم، كه در سكوت من ترانه ايست به زندگي ، به سوختن ، به آنچه هست وُ نيست به جاي من تو بزن فرياد كودكانه اي (بابك بهشاد خرداد ۹۱) پ.ن:لعنت به جنگ،لعنت به ظلم و دروغ.حال هممون احتیاجی به توضیح نداره ولی ای کاش یادمون هم بمونه که هیچ گربه ایی راه رضای خدا موش نمی گیره.هیچ کس،هیچ جای جهان به فکر ما نبوده و نیست.و هر جایی هم جهان به یاد مشکلات و حقوق از دست رفته ی ما افتاده،داشته بشکه های خالیش رو بار می زده و می اومده سمتمون.باورش سخته ولی آره تا من و تو همینقدر راحت برای بی ارزش ترین چیزهای زندگی،به هم ظلم می کنیم و دروغ می گیم و.....اوضاع همینه.تغییر و اصلاح و آبادی از دل های تک تکمون شروع می شه،نه از پیج هامون