🌅 به همين وسعت به همين عظمت به همين بى كران به همين طلوع بى منّت به تمــــــــام خوبى ها به لحظه لحظه هاى تنهايى به بغض فرو مانده در گلو به تمام خاطرات نيم بندمان . . من به بى رحمانه ترين شكلِ اين هستى؛ از اين خاك از اين جغرافيا از اين تصوير گنگِ آينده . . از خودم،خسته ام. . اما هنوز هم زيستن،لذيذ ترين طعميست كه تا به حال چشيده ام. . . پ ن: ميدانم حال ما،همه مانند هم است.