قایقی خواهم ساخت، خواهم انداخت به آب. پشت دریاها شهری است که در آن پنجره‌ها رو به تجلی باز است بام‌ ها جای کبوترهایی است، که به فواره هوش بشری می نگرند دست هر کودک ده ساله شهر، شاخه معرفتی است مردم شهر به یک چینه چنان می‌نگرند که به یک شعله، به یک خواب لطیف خاک، موسیقی احساس تو را می‌شنود و صدای پر مرغان اساطیر می‌آید در باد پشت دریا شهری است که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحر خیزان است شاعران وارث آب و خرد و روشنی‌اند. پشت دریاها شهری ست قایقی باید ساخت #سهراب_سپهری #راد_پورجبار #بخند #برقص #زندگی_موفق