بخش مختلف طبقه بندی میکند که درزمینه های بسیار متنوعی فعال و تاثیرگذار هستند، اما متاسفانه تلقی ما از فشن فقط راه رفتن روی استیج و عکاسی است. او در مورد وضعیت فشن در ایران میگوید: «فشن در ایران اص شکل نگرفته است که بخواهیم در مورد آن صحبت کنیم. شکل فشن ایران با کل دنیا متفاوت است. همه دنیا به یک سمت وسوی دیگر میروند و فشن ایران به سمتی دیگر. فشن در دنیا به سمت و سویی میرود که به کلیه فرهنگها احترام بگذارد ولی در ایران معادل تن نمایی تلقی میشود.» او معتقداست که فشن در ایران برای شکل گرفتن خیلی کارلازم دارد و باید مافیای فشن در ایران تغییر کند و مدیریت آن از چند نفر محدود خارج شود تا سوءاستفاده های فعلی متوقف شوند. فشن یعنی ارتباط با دنیای بیرون خودت. فشن یعنی احترام به جامعه. دلیل دیگر عقب ماندن از جریان جهانی فشن تلقی نادرست از معنی آن است به طوریکه آن را با آزادی و بیبندوباری یکسان میدانند و همین باعث رکود و درجا زدن میشود. درحالیکه ما میتوانیم با الگو گرفتن از قومیتها و فرهنگ غنی ایرانی به طراحی مد و فشن منحصربه فرد دست بزنیم و از کپی کورکورانه از طرحهای غربی که مؤید فرهنگ ایرانی نیستند، بپرهیزیم. فاصله اصلی ایران از دنیا در حوزه فشن، فرهنگ و اعتقادات ماست که آن را گناه تلقی میکنند درصورتیکه فشن به معنای آراستگی است. فشن یک علم و هنر است و باعث زیبایی و انگیزه زندگی و خلاقیت میشود. فشن میتواند چهره جامعه را تغییر دهد. کاظمی معتقد است که برای خروج از این وضعیت باید فشن در ایران از جریانهای زیرزمینی و مخفیانه خارج شود و کاملاً تحت نظر دولت و رسمی باشد و به کسانی مجوز این کار داده شود که واقعا در این حیطه کار کرده اند و تابع قوانین رسمی ایران هستند. به این ترتیب با توجه به زمانهای زیادی که در خصوص همسو شدن با جریان جهانی مد و فشن ازدست داده ایم، لازم است که یک برنامه مدون و حساب شده در خصوص مد و فشن انجام شود و برای بازدهی بیشتر و مطرح شدن در سطح جهان مطابق با استانداردهای جهانی برنامه ریزی و هزینه شود @samkazemiusa