نسل سوخته کیست؟ دهه چهلیا پنجاهیا شصتیا هفتادیا...؟! این روزا همه ادعای سوختگیه شدید دارن... ولی از نگاه من نسل سوخته، پدران و مادرانی هستن که بهترین سالهای جوانی و شادابی و نشاطشون، در جنگ و بمباران و تحریم و مرگِ رؤیاهاشون گذشت... نسلی که از سازندگی هیچ سهمی نبردن... پدران و مادرانی که رؤیاهاشونو فراموش کردن و دَم بر نیاوردن، ولی ما رو با رؤیای آینده ای بهتر امیدوار نگه داشتن... در تمام این سالها با همهء سختیها، آغوشهای نرم و مهربونشون، یه تیکه از بهشت بود برای تسکین درد و چشیدن طعم غریب آرامش... پدران و مادران ما، قهرمانهای بی بدیل و بی ادعای روزگار ما هستن... قدر بودنشون رو بیشتر بدونیم... . . . قهرمان عزیز من♥️تولدت مبارک... منو ببخش که بخاطر من، با سخاوت از سهمت از دنیا گذشتی... شاید بزرگترین میراث نسل تو برای نسل من، توکل و صبر بود... ما هم یاد گرفتیم توکل کنیم، تا عمرمون به حسرت نگذره...