این که وسط شهر زندگی کنی،یه انتخابه..مثل همه انتخابا خوبی و ضعف داره..باید ببینی کدومش در نظر تو به اونای دیگه می چربه..خیلی ها دوست دارن در حاشیه ی شهر زندگی کنن،یا بالای شهر..می گن هوای بهتری داره،یا خلوت تره یا...برای من وسط شهر تهرون،زندگی بیش از همه جا جریان داره..و هنر،و شعر و موسیقی و ادبیات و خیلی چیزای دیگه و البته مهمتر از همه«شور زندگی». نگاه کردن آدما،از هر دسته و صنف و جنس و سنی،از لذت های زندگی منه..قدیما؛قبل کورونا؛عاشق مترو و اتوبوس سواری و غرق شدن تو لذت نگاه کردن به آدما بودم..الان دیگه نمیشه..یه روزایی راه میفتم و پیاده چندین کیلومتر راه میرم..مثل امروز..هنوز هوا جوری هست که بتونم تو تراس کافه پراگ؛بتهوون؛یه قهوه با دوستام بخورم،گپ و تازه کردن دیدار در حدی که دل آدم یه ذره باز بشه از اینهمه دوری و انزوای تحمیلی..بعدش اونا می رن سر کار و زندگیشون و من می رم یه سر به«چلبرگ»بزنم،به دوست قشنگم..چلبرگ یکی از قشنگ ترین گل فروشیای تهرونه..تو تراس میشینیم و گپ می زنیم..پاییز پارک روبرویی حسابی خودش رو نشون داده..عکس می گیره ازم،رو همون تراس قشنگ چلبرگ..راه میفتم که برم ادامه ی پیاده روی..از بین گل های تر و تازه که رد میشم،فکر می کنم؛آره،زندگی کردن وسط شهر یه انتخابه،یه جور لایف استایل..که من دوستش دارم..دود و دم داره،شلوغی هم داره،ولی برای من حال و صفایی هم داره که شاید حالاها نتونم ازش دل بکنم. #شیواابراهیمی #شیوا_ابراهیمی #عشق #شورزندگی #شوق #اشتیاق #لایف_استایل #گل #گلفروشی #بازیگری #بازیگرزن #تیاتر #دلتنگی #عکاسی #تهرانگردی #پیاده_روی #زندگی #سبک_زندگی