برای کسانی که مرا می شناسند، دلیلِ بودنم چیزی ست،میانِ نفرت وُ آرزو شمایل ام،پرچمی ست،بی طرف، برافراشته، بدونِ وزشِ نسیمی ،حتی به اشتباه هویت ام، سیراب از دشت هایِ ساکتِ بی ادعا تمامِ چنته ام،هر چه هست، همرنگِ تمام نداشته های توست بی دلیل از شکستنِ سنگ فرش های این کوچه، مغموم مباش، روزگارانِ سلامتِ این کوچه، جایی ست، فرسنگ ها دور از ولایتِ تو (بابک بهشاد چهاردهم آذرماه نود و هشت) photo by @picuria ❤️😘