در بهار پر گل این بوستان دست من تک ساقه پاییز ماند برگهای خشک عشقی سوخته بر فراز شاخه ها آویز ماند گرچه دیگر آسمان ها تیره است شب ز دامان افق سر می کشد باز با پرواز مرغان بهار آرزویی در دلم پر می کشد می فریبد دل به افسون ها مرا می سراید بر من این آواز ها بال دارد بال دارد مرغ عشق باز خواهد کرد او پروازها ((سیاوش کسرایی))
6،112
185
1399/02/30
