‏Untitled ‏Acrylic paint on canvas 50x70 CM 2020 به همراه عده ایی از دوستان و اساتیدم سه روز مهمان سازمان منطقه آزاد کیش بودیم و هرکداممان میزبان را به اثری مهمان کردیم که در یکی از روزهای همین سفر خلق کردیم. نتیجه سفر یک مجموعه اثر هنری بود برای منطقه آزادکیش و خاطرات شیرین و دوستان ارزشمند برای هنرمندان دعوت شده. آثار روز پنجشنبه شانزدهم مرداد در موزه بین المللی هنرهای معاصرکیش به نمایش عمومی گذارده شدندو این حرکت تحسین برانگیز به پشتوانه منابع مالی و فرهنگی، مداوم خواهدبود. جزیره کیش در قیاس با عموم نقاط ایران امنیت، و رفاه مادی بالاتری داره. گشت و گذار کوتاهم در کیش یادم انداخت که درآمدهای اقتصادی وگمرکی که در چهارچوب ساختار اقتصاد بسته رانتی، در انحصار طبقات خاصیست، می تونست سطح رفاه همه جای کشور رو در حد کیش یا شایدم بیشتر، بپرورونه. شهرسازی،مسکن و خودروهای استاندارد و امروزی، شغل و گردش مالی معمولی و بدیهی..زندگی عادی بدون غم نان شب و استیصال...حداقل استانداردی که در کشورهای فاقدچاه نفت هم وجود داره اما برای عموم مردم کشور ثروتمند ما مثل رویاست. به راستی منحصر کردن حق تجارت بین المللی به عده ایی خاص، چندبرابرقیمت فروختن کالاهایی اساسی مثل خودرو، و ایجادموانع بی شمار اداری برسر راه تاجر یا حتی تولیدکننده مستقل، همگی فقط و فقط برای حمایت از صنایع تولید داخل است؟ پس چطور شد که صنایع داخلی یکی پس از دیگری ورشکست شدن و صنعتی هم مثل صنعت توفیق اجباری «خودروسازی» که پابر فرق سر مردم ایستاده همچنان نه تونسته از کارخونه های خارجی مستقل بشه و نه حتی خودرویی با قیمت منصفانه و معقول ارائه کنه. متاسفانه عبارت«حمایت از تولید داخلی» به جای منتهی شدن به راهکاری برای حمایت از تولید ملی، به بهانه ایی تبدیل شده برای توجیه «انحصارات اقتصادی» و تحمیل صورتحساب گزاف گمرکی و مالیاتی، که سود دادو ستد رو به سمت طبقه خاصی هدایت می کنه و عمومی رو از رفاه و آسایش محروم...سلاطین بیشماری چون سلطان سکه، سلطان شکر، زعفران، پسته، نفت، طلا، فولاد، موبایل و غیره و غیره همگی فرزندان «اقتصاد انحصاری» هستند. یعنی اقتصادی که در آن عده خاصی به پشتوانه رانت، دارای حق و حقوق منحصر به فردی هستند که عموم از آن محرومند. آرامش و امنیت چیزی نیست که عده ایی بتونن لذتشو ببرن در حالی که عده ایی ازش محرومن! فقر و بی عدالتی، ناامنی میاره. این ناامنی مثل کرونا و طاعون، شدیدا مسریه. نه ماسک جلوشو می گیره و نه شیلد و حفاظ و نه اسپری و باتوم. دیوار هیچ برج و بارویی هم سد راهش نبوده و نیست.