مرگ . . چند نکته که جان مادرتون اگر به دیار باقی شتافتم حواستون باشه رعایت کنید: اول این که اگر دقت کرده باشید هوای بهشت زهرا وسط بهمن ماه ام که بری واسه تشیع جنازه مثل وسط مرداد سوزانه؛پس خواهشا واسه جلوه گری و انتخاب همسر آینده پالتو خزدار یا کت نپوشید که میپزید از گرما. دوم این که تو مسجد یه قانون نانوشته هست که همدیگه رو نگاه میکنید و خندتون میگیره؛لطفا خجالت نکشید،من خودم آدم شوخی بودم تو زندگیم،پس خوشحالم میشم شما بخندین. سوم این که تا چهلم عزا نگه ندارید که مردا ریشا و موهاشون مثل انسان های اولیه بشه و خانوم آم همه سیبیل و ابروهاشون پاچه بزی بشه؛مگه جنگه؟والا به خدا. چهارم این که یه کلیپ خوب و جگر سوز تهیه کنید از کل مراسم یادگاری بمونه. پنجم این که هر کسی گفت دیشب خواب شو دیدم تو یه باغ پر گل،یه لحظه ام درنگ نکنید،همونجا بخوابونید تو دهنش،قطعا داره دروغ میگه. آخریم اینکه...نه آخری و ولش کن،نمیگم،با خودم میبرم اونور شاید لازم شد. . . پ.ن:چند کلامی حرف جدی!!!! یه چند وقتی که حس میکنم مرگ بهم نزدیکه،خیلی نزدیک،اما مشکلی باهاش ندارم،من جوری زندگی کردم که اگر چیزی و خواستم با هر سختی و سعی و تلاشی که شده به دست اش آوردم.نمیگم کاملا،ولی خب نود درصد راضی ام تا همینجا.هیچوقت مرگ برام ترسناک نبوده،از نظر من ترسناک،زیستنی که توش امید نباشه. سعی کردم تا اونجا که تونستم به همه کمک کنم،اما خب خطاها و اشتباهاتی ام داشتم،از همه اون عزیزانی که به هر دلیلی بهشون بدی کردم یا از جانب من آسیبی دیدن یا دل آزرده شدن عاجزانه خواهش میکنم منو ببخشن،هرچی نباشه منم انسانم و بعضی وقتا پیش اومده که عقل و منطق ام جای خودشو به شک و بدی و غریزه بده. ارادتمند شما . . تابستان هزار و سیصد و نود و هفت . . #مبین_سالم_پور photo:@mohamadrezamisaghi