زندگی ست دیگر همیشه که همه رنگ هایش جور نیست همه سازهایش کوک نیست باید یاد گرفت با هر سازش رقصید حتی با ناکوک ترین نا کوکش اصلا رنگ ورقص وساز وکوکش را فراموش کن حواست باشد به این روزهايی که دیگر بر نمی گردند به فرصت هایی که مثل باد می ایند و میروند وهمیشگی نیستند به این سالها که به سرعت برق گذشتند به جوانی که رفت میانسالی که می رود حواست باشد به کوتاهی زندگی به بهار که رفت تابستانىی که دارد تمام می شود. کم کم ، ریز ریز ارام ارام ، نم نمک زندگی به همین اسانی می گذرد ابرهای اسمان زندگی گاهی می بارد گاهی هم صاف است بدون ابر بدون بارندگی هر جور که باشی می گذرد روزها را دریاب روزگار یادت می دهد با نا کوک ترین سازش چطور برقصی.. ...نگاهم کن ...علیرضا داوری