‍ اگر ما 86.400 تومان پول داشته باشیم یکی بیاد 400 تومانِ آن را از ما بدزد! آیا ما اینقدر عصبانی میشیم که بقیه 86 هزار تومان رو هم دور میریزیم؟ احتمالا جواب ما اینه که: خیر، هیچ آدم عاقلی این کار را نمیکنه. ولی من به شما ثابت میکنم که همه ما تو زندگی بارها این کار رو میکنیم!!! همه ما در طول یک روز 86400 ثانیه زمان داریم فرض کنید کسی بیاید با یک رفتار نامناسب، با یک اخم یا شوخی بد، با یک انتقاد_نادرست یا جمله زشت، با یک قضاوت غلط یا تهمت ناروا، با یک رفتار غلط در رانندگی، و هر رفتار اذیت کننده! دیگر...، 400 ثانیه از این زمان را خراب کنه آیا ما باید بقیه 86000 ثانیه دیگه رو بخاطر آن 400 ثانیه از دست رفته خراب کنیم؟ البته که نه!! ولی اکثر ما خوب میدونیم در بسیاری از مواقع این کار رو می‌کنیم! ما نه تنها 86000 ثانیه، بلکه گاهی روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های طولانی از عمر با ارزش و تکرارنشدنی خود را برای اون 400 ثانیه دزدیده شده دور میریزیم، درسته اونی که 400 ثانیه از ما رو دزدیده گناهکاره، اما این ما هستیم که بقیه اون زمان‌ها رو با رنجش و ناراحتی و خودخوری، با دست خود دور می‌ریزیم، ناراحت شدن و رنجش مداوم، مثل این میمونه که کسی بزنه در گوش ما، بعد ما هم بیاییم و دوتا دیگه بزنیم در گوش خودمون! یا کسی بیاید چاقو فرو کنه در بدن ما، ما هم دوتا چاقوی دیگر فرو کنیم در بدن خودمون نه فقط آن روز، بلکه تمام زمانهایی که در حال خودخوری و فکر بیهوده در مورد موضوعاتی که موجب رنجش خودمان است، داریم با چاقوی دیگران، به خودمان زخم میزنیم البته که فکر کردن و نگاه به ابعاد مختلف یک موضوع، عوامل و راههای جلوگیری از ایجاد مشکلاتی که قبلا برای ما رخ داده مفید است، اما خودخوری و همراهی مداوم با افکار منفی، همان دور ریختن 86000 تومان برای 400 تومان است.