آهنگ های برنامه ماه عسل (20 قطعه)

منو درگیر خودت کن تا جهانم زیرو رو شه
تا سکوت هرشب من با هجومت روبرو شه
بی هوا بدون مقصد سمت طوفان تو می رم
منو درگیر خودت کن بلکه آرامش بگیرم

با خیال تو هنوزم مثل هر روز و همیشه
هر شب حافظه ی من پر تصویر تو می شه
با من غریبگی نکن با من که درگیر توام
چشماتو از من بر ندار من مات تصویر توام

با من غریبگی نکن با من که درگیر توام
چشماتو از من بر ندار من
مات تصویر توام من مات تصویر توام
تو همین جایی همیشه با تو شب شکل یه رویاست

آخرین نقطه ی دنیا تو جهان من همین جاست
تو همین جایی و هر روز من به تنهایی دچارم
منو نزدیک خودم کن تا تو رو یادم بیارم
با خیال تو هنوزم مثل هر روز و همیشه

هر شب حافظه ی من پر تصویر تو می شه
با من غریبگی نکن با من که درگیر توام
چشماتو از من بر ندار من مات تصویر توام
با من غریبگی نکن با من که درگیر توام

چشماتو از من بر ندار من
مات تصویر توام من مات تصویر توام

بیا تا پیدا شم تو باش
تا من باشم هنوز
میشینم
به هوای دیدن تو
تو با این دل کندن کجا
رفتی بی من بگو
نزدیکم به شب رسیدن تو
بیا که رها شم از این همه درد
که صدا شم از این شب سرد
که تموم بشه فاصله ها
بیا که من از تو خسته ترم
که من از من بی خبرم
به هوای خونه بیا
تا پیدا شم تو باش
تا من باشم هنوز
میشینم به هوای دیدن تو
تو با این دل کندن کجا رفتی بی من بگو
نزدیکم به شب رسیدن تو
بیا که رها شم از این همه درد
که صدا شم از این شب سرد
که تموم بشه فاصله ها
بیا که من از تو خسته ترم
که من از من بیخبرم
به هوای خونه بیا
تا پیدا شم نذار
تنها باشم هنوز
میشینم به هوای دیدن تو
تو شب رسیدن تو به هوای دیدن تو
تو شب رسیدن تو

تو از کنار قلب من ساده گذر کن
خدا باهام بهم زده ازم هذر کن
دست منو گرفته بود ازش گذشتم
جاده به انتها رسید من برنگشتم
من برنگشتم من برنگشتم
میخوام خدا خدا کنم تو جای من شو
صدای من نمیرسه صدای من شو
چقدر خدا خدا کنم دلش بلرزه
گریه ی دل شکسته ها چقد می ارزه

نگو نگو نمیرسم طاقت موندنم کمه
ببین مسیر اخرم چشمای بارون زدمه
نگو نگو نمیرسم طاقت موندنم کمه
ببین مسیر اخرم چشمای بارون زدمه
چقد خدا خدا کنم دلش بلرزه
گریه ی دل شکسنه ها
چقد می ارزه چقد می ارزه
گریه ی دل شکسته ها
چفد می ارزه چقد می ارزه

حس می کنم تو رو، توو هر شب خودم
من عاشق همین، احساس تو شدم
...
حست جهانمو وارونه می کنه
آرامشت منو دیوونه می کنه

حس می کنم تو رو، یه عمره توو خودم
بازم به من بگو، دیر عاشقت شدم

کُشتی غرورمو، دیوونگی کنم
بازم منو بکش...تا زندگی کنم

می میرم از جنون، تا گریه می کنی
با بغضِ هر شبت، با من چه می کنی

چشمای خیستو، رو بغض من ببند
من گریه می کنم، حالا برام بخند

من در کنار تو، دریای خاطره م
وا می کنی درو؟ بی تو کجا برم؟

هر جای دنیایی دلم اونجاست
من کعبمو دور تو میسازم
من پشت کردم به همه دنیا
تا رو به تو سجاده بندازم
هر روز حسم تازه تر میشه
غرق تو میشم بلکه دریا شم
بیزارم ازینکه تمام عمر
از روی عادت عاشقت باشم
گاهی پرستین عبادت نیست
با اینکه سر رو مهر میزاری
گاهی برای دیدن عشقت
باید سر از رو مهر برداری
یک عمر هر دردی به من دادی
حس میکنم عین نیازم بود
جایی که افتادم به پای تو
زیباترین جای نمازم بود
هرجای دنیایی دلم اونجاست
من کعبمو دور تو میسازم
من پشت کردم به همه دنیا
تا رو به تو سجاده بندازم

یکی از این آدمای شهر دعاش می گیره
یکی از همین شبایی که شب تقدیره
یه دل شکسته یک گوشه ی شهر صداش
می رسه تا آسمون آه چه دامنگیره
غروبا چه حالی داره این فضا چه حالی داره
که برای گریه کردن یه هوای عالی داره
غروبا ببین هوا رو گریه های بی صدا رو
این همه دستایی که منتظر بارونه
یکی اون بالا نشسته که خودش می دونه
می دونه کاریه که فقط خودش می تونه
دستای خالی رو خالی بر نمی گردونه
غروبا چه حالی داره این فضا چه حالی داره
که برای گریه کردن یه هوای عالی داره
غروبا ببین هوا رو گریه های بی صدا رو

دستمو بگیر نزاراشتباه برم
جز در خونت تو بگو کجا برم
بی قرارتم ای همهقرار من
تو بی کسی هام عشقتو تبار من
عشق اول و اخر منسایه ی تو رو سر من
ای همه ی باور منای کس و کارم
به تو مدیونم بهنگات
به همه عاشق کشیهات
می ذاره دل سر بههوات
تا تو رو دارم
جای تو توی دل شکستس
اسمت کلید همه یدرای بستس
وقتی دلم از زندگیسیره
یاد تو مرهم واسهی دلای خستس
من سرگردون و ببین
اشکای پنهون و ببین
غربت مهمون و ببین
تو پناهم باش
دستای خالیم و ببین
بی پر و بالیم وببین
گرفته حالیم و ببین
تکیه گاهم باش

نشستم هواتو نفس میکشم
یه چند وقتیه حال من بهتره
دارم راه میفتم ببینم تهش
منو این هوا تا کجا میبره

دارم راه میفتم ببینم تو رو
تویی رو که یه عمره راهی شدی
مگه میشه رد شد نگاهت نکرد
ببین توی آینه چه ماهی شدی

هوایی رو که تو نفس میکشی
دارم راه میرم بغل میکنم
تو با من بمون تا ته این سفر
من این ماهو ماه عسل میکنم

هوایی رو که تو نفس میکشی
دارم راه میرم بغل میکنم
تو با من بمون تا ته این سفر
من این ماهو ماه عسل میکنم

همه زندگیمو بگیری ازم
بازم پای عشقه تو وا میستم
یه آدم تو دنیا نشونم بده
بتونه بگه عاشقت نیستم

همه عمر من سجده کردم به تو
من از حسرت غیر تو خالیم
هنوزم زمان پرستیدنت
برام هیچ فرقی نداره کیم

هوایی رو که تو نفس میکشی
دارم راه میرم بغل میکنم
تو با من بمون تا ته این سفر
من این ماهو ماه عسل میکنم

هوایی رو که تو نفس میکشی
دارم راه میرم بغل میکنم
تو با من بمون تا ته این سفر
من این ماهو ماه عسل میکنم

هرجور میتونی بمون من با تو سازش میکنم
هر بار میگفتم نرو اینبار خواهش میکنم
با زخم تنهاتر شدن محتاج تسکینم نکن
تنهاتر از من نیستی تنهاتر از اینم نکن
با گریه های هر شبم دنبال مرحم نیستم
اینبار بشکن بغضمو فکر غرورم نیستم
کی گفنه این خواهش منو تو چشم تو کم میکنه
این التماس آخرم خیلی بزرگم میکنه
باور نکن راضی بشم چون دوستت دارم بری
اونقدر درها رو وا نکن من که نمیزارم بری
یک عمر من پرپر زدم چون درد دوری کم نبود
اینا که میگم یک شب از چیزی که حس کردم نبود
با گریه های هر شبم دنبال مرحم نیستم
اینبار بشکن بغضمو فکر غرورم نیستم
کی گفنه این خواهش منو تو چشم تو کم میکنه
این التماس آخرم خیلی بزرگم میکنه

تو به جای منم داری زجر می کشی
یکی عاشقته که تو عاشقشی
تو به جای منم پر غصه شدی
نذار خسته بشم نگو خسته شدی

نگران منی که نگیره دلم
واسه دیدن تو داره میره دلم
نگران منی مثل بچگیا
تو خودت می دونی من ازت چی می خوام

مگه
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
عوض می کنی زندگیم و
تو یادم دادی عاشقیم و
تو رو تا ته خاطراتم کشیدم
به زیبایی تو کسی رو ندیدم
نگو دیگه آب از سر من گذشته
مگه جز تو کی سر نوشت و نوشته
تحمل نداره نباشی
دلی که تو تنها خداشی

یه غرور یخی یه ستاره سرد
یه شب از همه چی به خدا گله کرد
یک دفعه به خودش همه چی رو سپرد
دیگه گریه نکرد فقط حوصله کرد

نگران منی به تو قرصه دلم
تو کنار منی نمی ترسه دلم
بغلم کن ازم همه چیم رو بگیر
بذار گریه کنم پیش تو دل سیر

مگه میشه باشی و تنها بمونم
محاله بذاری محاله بتونم
دلم دیگه دلتنگیاش بی شماره
هنوزم به جز تو کسی رو نداره
عوض می کنی زندگیم رو
تو یادم دادی عاشقیم رو
تو رو تا ته خاطراتم کشیدم
به زیبایی تو کسی رو ندیدم
نگو دیگه آب از سر من گذشته
مگه جز تو کی سر نوشت و نوشته
تحمل نداره نباشی
دلی که تو تنها خداشی

همیشه بغض تو دنیامو لرزوند هوای گریه هامو داری یا نه
یه عمره که فراموشت نکردم منو بخاطرت میاری یا نه
کسی جاتو نمیگیره تو قلبم پناهی غیر آغوشت ندارم
صدامو میشنوی این التماسه تو تنهایی ولی تنها نذارم
همیشه بغض تو دنیامو لرزوند هوای گریه هامو داری یا نه
با رویای تو بیدارم همیشه شبایی رو که غرق اضطرابم
من انقد خواب بد دیدم که میخوام دیگه هیچوقت تو این دنیا نخوابم
ببین دنیای من میلرزه بی تو چجوری باید از این غم رهاشم
باید پایان کابوسم تو باشی شاید تعبیر رویای تو باشم
همیشه بغض تو دنیامو لرزوند هوای گریه هامو داری یا نه

از خودم به تو قراره چی بگم
توهم اگه نخوای باهام کنار بیای
من قراره دردمو به کی بگم
کم رسیدم از خودم به حس تو
هوای رفتنه راه روشنه
هیشکی پای من نمیشه مثل
ه تو
یه جاده یه سفر یه ماه عسل یه سقف که از ستاره پره
هم مسیر بهشت من و تو عشق جدا شده از دلهره
یه جاده یه سفر یه ماه عسل یه سقف که از ستاره پره
هم مسیر بهشت من و تو عشق جدا شده از دلهره

انگار داره بارون میزنه حس آروم شدنه
تعبیر رسیدن به هوات خود رویای منه
سالی که طولانی گذشت ، تا خستگیتو در کنی
میفهمم اینو سختته ، این لحظه رو باور کنی
یه جاده یه سفر یه ماه عسل یه سقف که از ستاره پره
هم مسیر بهشت من و تو عشق جدا شده از دلهره
یه جاده یه سفر یه ماه عسل یه سقف که از ستاره پره
هم مسیر بهشت من و تو عشق جدا شده از دلهره
داره بارون میزنه...
بارون میزنه...

دستِ منو بگیر، حالم جهنمه
از حس هر شبم، هر چی بگم کمه
بُغضم غرورمو یاری نمی کنه
این گریه ها برام، کاری نمی کنه

هر شب دلم دریایِ آتیشه
از این بدتر مگه میشه
حالِ هیشکی تو دنیا
بدتر از حالِ من نیست
دردی رو زمین بدتر از همین
درد تنها شدن نیست

تو که تو همیشه خاطره هامی
تو که چه نباشی چه باشی باهامی
همه ی وجود من آرومه با تو

واسه ی یه لحظه عذابمو کم کن
اگه هنوز عاشقمی کمکم کن
نمی گیره هیچکس تو قلبم، جاتو

هر شب دلم دریایِ آتیشه
از این بدتر مگه میشه
حالِ هیشکی تو دنیا

تب تو از لحظه های من نگیر
این همون داغیه که می پرستمت
وقتی که دستاتو میگیرم ببین اختیار کل دنیا دستمه
من که یه عمره پر از بغضم ببین واسه ی لبخند تو چه می کنم
زندگی دلیل بغض من نبود تو نمی خندی تو نمی خندی که گریه می کنم
دیگه بعد از این سمت من بیای هرچی تو بگی هر چی تو بخوای
دیگه بعد از این سمت من بیای هرچی تو بگی هر چی تو بخوای

خودتو پایین میاری پای من
که تو رو پیدا کنم فقط همین
چیزی جز افتادن از چشمای تو منو از بالا نمی زنه زمین
از خودم خیلی خجالت می کشم وقتی حتی از منم دلت پره
وقتی حالتو عوض نمی کنم بودن من به چه دردی می خوره
تب تو از لحظه های من نگیر
دیگه بعد از این سمت من بیای هرچی تو بگی هر چی تو بخوای
دیگه بعد از این سمت من بیای هرچی تو بگی هر چی تو بخوای

چشاتو برنگردون از منی که ان چشا رو
دیدم از تو بگیر دار و ندارمو بگیر هرچی
که دارمو فقط نرو نگام که میکنی حالم
با حال آسمون فرقی نداره دلت وقتی

که میگیره میگم امشب باید بارون بباره
نگو توی این شبا نمیدونی من چیه دردم
من که هیچ جایی بجز تو بغلت گریه نکردم
نفسم از نفست چرا یه شب تو این هوا

جدا نمیشه میدونی هیچ کسی غیر تو
برام بخدا خدا نمیشه محاله تا ته دنیا
کسی جوری که من هر ثانیه مردم برای
تو بمیره محاله یک نفر پیداشه این عشقو

بتونه یک نفس از لحظه های من بگیره
نگو توی این شبا نمیدونی من چیه دردم
من که هیچ جایی بجز تو بغلت گریه نکردم
نفسم از نفست چرا یه شب تو این هوا

جدا نمیشه میدونی هیچ کسی غیر تو
برام بخدا خدا نمیشه نگو توی این شبا
نمیدونی من چیه دردم من که هیچ جایی
بجز تو بغلت گریه نکردم نفسم از نفست
چرا یه شب تو این هوا جدا نمیشه میدونی
هیچ کسی غیر تو برام بخدا خدا نمیشه

طاقت ندارم دورشی از من این آدما از
درد من دورن قلبم تویی بغضم ولی
دریاست دریا رو با دریا نمیشورن از
لحظه های بی تو میترسم یک لحظه

فکر این حراسم باش هرجا که سر رو
سجده میزارم تو روبروی التماسم باش
شاید این حسرت منراه یکی شدن شد
شب تنهایی تو غرق هوای من شد

خنده های تو همه فرصت زندگیم بود
بغض تو گریه ترین جای صدای من شد
شاید این حسرت منراه یکی شدن شد
شب تنهایی تو غرق هوای من شد

خنده های تو همه فرصت زندگیم بود
بغض تو گریه ترین جای صدای من شد
مدیونتم تا آخر دنیا تا زخم های تو تو
این تن هست تا نشکنم من زیر پای

تو این دین روی گردن من هست شاید
این حسرت من راه یکی شدن شد
شب تنهایی تو غرق هوای من شد
خنده های تو همه فرصت زندگیم بود

بغض تو گریه ترین جای صدای من شد
شاید این حسرت من راه یکی شدن
شد شب تنهایی تو غرق هوای من
شد خنده های تو همه فرصت زندگیم
بود بغض تو گریه ترین جای صدای من
شد

دستان مرا بگیر و رد کن از پچ پچ کوچه های بن بست
نامت وسط ستایش عشق از روز الست بوده و هست
ای پادشاه نیاز دستان اعجازه تواف ماه و خورشید
سرخ است هنوز آسمانت خونی که به فرق کوفه پاشید

بی راه نمی روم اگر باز چشم تو چراغ راه باشد
ماه تو اگر بتابد ای عشق بگذار شبم سیاه باشد
من من رو به تمام خلق گفتم ای بغض غریب درد مندان
باید که شهید آسمان بود در برزخ حرص نان دندان

باید هیجان رود باشی تا غربت سنگ را بفهمی
باید لب روز خون بنوشی تا سفره ی تنگ را بفهمی
ای تاج سر تمام گیتی ای نام بلند اسم
ای بال رسیدن بلاروت ای چای گل شکوه زمزم

ای کوه تو را به درد مخلوق ای ابر تو را به چاه سوگند
ای ماه تو را به فرق خونی ای قبله تو را قراب سوگند
من بی سر و پا نیازمندم تا دست تو را بگیرمش دست
دستان مرا بگیر و رد کن از پچ پچ کوچه های بن بست

من بی سر و پا نیازمندم تا دست تو را بگیرمش دست
دستان مرا بگیر و رد کن از پچ پچ کوچه های بن بست

علی دریاست دریارو نمیشه ساده
با سم کشت علی رو قبل از اون
محراب یه لشکر ابن ملجم کشت
علی قربانی کوفه است علی رو

کوفه کم کم کشت آخه کی باورش
میشه علی رو ابن ملجم کشت
کسی که هرشب کوفه تو دستش
نون گندم بود علی مولای قدرتمند

علی مولای مردم بود علی راهش
تو این دنیا از این دنیا جدا بوده
علی تختش اسیرش بود علی
کاخش کجا بوده علی دریاست

دریارو نمیشه ساده با سم کشت
علی رو قبل از اون محراب یه لشکر
ابن ملجم کشت علی قربانی کوفه
است علی رو کوفه کم کم کشت
آخه کی باورش میشه علی رو ابن
ملجم کشت

تو این تاریکیِ مطلق قراره
برای کل دنیا ماه باشه
کسی که کوهُ زیر پاش دیده
نباید هم‌کلامش چاه باشه

کسی که حاکم دنیاست اما
یه لحظه حرص دنیا رو نخورده
علی رو کوچه‌خوابا می‌پرستن
آخه نون فقیرا رو نخورده

چراغ خونَه‌شو خاموش کردن
علی چیزی نگفت گوشه‌نشین شد
ازش چشم و چراغشو گرفتن
علی تنهاترین مرد زمین شد

چقدر چشماشو رو حق خودش بست
چقدر فریادشو توی گلو کُشت
اگه از پشتِ سر خنجر نمی‌خورد
مگه می‌شد علی رو روبرو کُشت

چراغ خونَه‌شو خاموش کردن
علی چیزی نگفت گوشه نشین شد
ازش چشم و چراغشو گرفتن
علی تنهاترین مرد زمین شد