‏کوبو آبه‏ (1302 - 1371)
Kôbô Abe

کوبو آبه نام مستعار کیمیفوسا آبه نویسنده، نمایش نامه نویس و عکاس ژاپنی بود. کودکی و نوجوانی را در منچوری تحت اشغال ژاپن، که پدرش در آن جا استاد طب بود، گذراند. در ۱۹۴۰ در دبیرستان سیجو در توکیو ثبت نام کرد و در ۱۹۴۳ به خواست پدرش به دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو رفت. تحصیلات او به سبب بحران روحی و گذراندن دوره کوتاهی در یک بیمارستان روانی ناتمام ماند. آبه در پایان جنگ از راه دست فروشی امرار معاش می کرد، ضمن این که شعر می سرود و داستان های کوتاه می نوشت. در ۱۹۴۷ نخستین کتاب شعرش را با نام «اشعار یک ناشناس» با هزینهٔ شخصی منتشر کرد. سال بعد اشعار دیگرش با نام «تابلوی راهنمایی در انتهای جاده» در مجله ای انتشار یافت. آبه به گروهی از نویسندگان و هنرمندان سوررئالیسم پیوست و به سینما و تئاتر آوانگارد علاقه مند شد. نخستین مجموعهٔ داستان های کوتاه او که در ۱۹۵۱ منتشر شد، جایزهٔ آکوتاگاوا را نصیبش کرد که مهم ترین جایزهٔ ادبی ژاپن است. «زن در ریگ روان» داستان حشره شناسی را نقل می کند که با نیرنگ به داخل گودالی شنی کشانده می شود و مثل حشره ای در دام، مجبور می شود که تا پایان عمر شن ها را پارو کند. این رمان که آبه را به شهرت جهانی رساند، به بیست زبان ترجمه شده است. روایتی از این رمان را تشیگاهارا هیروشی (به انگلیسی: Teshigahara Hiroshi) به صورت فیلمی درآورده است که جزء آثار کلاسیک سینمای ژاپن به شمار می رود. قهرمان دومین رمان تکان دهندهٔ او با نام «چهرهٔ دیگری» (۱۹۶۲) مردی است که چهره اش به شدت سوخته است. منتقدین ادبی او را با کافکا و آلن پو مقایسه کرده اند. دلایل این قیاس را می شود در آثار او به وضوح دید. داستان های وی پر از اشارات و نشانه های متافیزیکی است. وی همچنین به عنوان کارگردان تئاتر و عکاس نیز شناخته شده است.