‏میترا حجار‏
Mitra Hajjar

میترا حجار از مطرح‌ترین بازیگران سال‌های نه چندان دور سینمای ایران است که پس از حواشی مربوط به سفرش به آمریکا، در سینمای ایران کم‌رنگ شد و تا حدی جایگاه خود را از دست داد. او که فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما از آمریکا است، در زمینه‌های هنری دیگری نیز فعالیت دارد؛ برای مثال میترا حجار موسیقی را به صورت جدی دنبال می‌کند و تجربه همکاری در اجراهای موزیسین‌های مشهوری مثل لوریس چکنواریان را به عنوان نوازنده و خواننده دکلمه دارد.حجار که تجربه کار با کارگردانان مطرحی مثل با تجربه‌هایش در دهه 90 به دنبال بازپس‌گیری جایگاه قبلی خود است. او که کمتر از ده مصاحبه در تمام طول سال‌های فعالیتش دارد، درباره بازیگری می‌گوید: «بازیگری هم مانند سایر مشاغل یک حرفه است، یک تخصص هنری است. بازیگر باید مرتباً روی تکنیک‌ها، قابلیت‌های بدنی و بیان و روانشناختی شخصیت‌ها کار کند و بسیار مطالعه داشته باشد. بازیگر مدام باید در حال تجربه و یادگیری باشد.»

سال‌های آغازین زندگی و خانواده
 میترا حجار در 14 بهمن سال 1356 در مشهد متولد شد. حجار خانواده‌ای پنج نفره و یک خواهر و یک برادر کوچک‌تر دارد. او در سال 74 موفق به کسب دیپلم در رشته ریاضی فیزیک می‌شود تا بعد از آن بیشتر به فعالیت‌های هنری مورد علاقه‌اش بپردازد. میترا حجار همچنین همسر سینا حجازی، خواننده پاپ مشهور ایرانی است.

اولین تجربه‌ها: شروع با رادیو
میترا حجار فعالیت‌های هنری خود را از سال 75 و با رادیو آغاز کرد. او در این سال مجری برنامه‌ای ده قسمتی در شبکه رادیویی جام‌جم می‌شود و پس از آن با اولین پیشنهاد بازیگری‌اش مواجه می‌شود.
حجار اولین بار در سال 76 مقابل دوربین احمد امینی قرار می‌گیرد و با ایفای نقشی کوتاه در فیلم «غریبانه» کار خود را در سینما آغاز می‌کند.

دیده شدن با فیلمی از مسعود کیمیایی
 میترا حجار دومین تجربه سینمایی خود را با مسعود کیمیایی و در فیلم «فریاد» تجربه می‌کند. میترا حجار در این فیلم در کنار محمدرضا فروتن دیده می‌شود و به چهره‌ای آشنا در بین اهالی سینمای ایران تبدیل می‌شود. حجار در این فیلم در دو نقش بازی کرده است. اعتماد مسعود کیمیایی به میترا حجار، نقطه عطفی در کارنامه هنری این بازیگر می‌شود و پیشنهادهای بعدی را برای او به همراه می‌آورد.

اولین سیمرغ در 22سالگی
 میترا حجار سومین فیلم سینمایی‌اش را در سال 78 و باز هم در کنار محمدرضا فروتن تجربه می‌کند و این‌بار در فیلمی از احمدرضا درویش حضور می‌یابد؛ فیلمی در ژانر دفاع مقدس که بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد و از آن به عنوان یکی از بهترین کارهای احمدرضا درویش یاد می‌شود؛ نام این فیلم «متولد ماه مهر» است که جایزه سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را خیلی زود و در 22سالگی برای میترا حجار به همراه می‌آورد. حجار این جایزه را در رقابت با مهتاب کرامتی و لیلا سعیدی می‌برد تا تولد ستاره‌ای جوان را در سینمای ایران نوید داده باشد. هرچند بازی حجار در این فیلم از بهترین و متفاوت‌ترین بازی‌های کارنامه هنری اوست و اغلب صاحب‌نظران این جایزه را حق او می‌دانند؛ اما عده‌ای معتقدند که این جایزه خیلی زود به میترا حجار داده شد و با توجه به سن و سال کم او، در ادامه کار او تأثیرگذار بود.

ادامه کار با کارگردان‌های بزرگ
 میترا حجار پس از چهره شدن با فیلم «متولد ماه مهر» به بازی در فیلم‌های کارگردان‌های شناخته‌شده‌ای مثل مسعود کیمیایی، داریوش فرهنگ و بهرام بیضایی ادامه می‌دهد. او در سال 78 باز هم در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام «اعتراض» بازی می‌کند تا با تجربه سومین حضورش در کنار محمدرضا فروتن، یکی از زوج‌های بازیگری مطرح بعد از انقلاب باشند.
حجار در سال 79 در فیلم «شب‌های تهران» به کارگردانی داریوش فرهنگ حضور می‌یابد تا تجربه کار با یکی دیگر از کارگردان‌های نام‌آشنای سینمای ایران را به کارنامه خود اضافه کند. میترا حجار در همین سال در فیلم «سگ کشی» ساخته بهرام بیضایی بازی می‌کند و یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌های سینمایی‌اش را با بهرام بیضایی، یکی از مطرح‌ترین کارگردانان تئاتر و سینمای ایران تجربه می‌کند. حجار باز بازی در فیلم «سگ کشی» که در کارنامه بیضایی هم اثری خاص به حساب می‌آید، یک دوره پس از گرفتن اولین سیمرغش، در دوره نوزدهم جشنواره فیلم فجر هم مورد توجه قرار می‌گیرد و کاندید دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل سینمای ایران می‌شود. «سگ کشی» در آن دوره با سه سیمرغ بلورین و کاندیداتوری در تمام بخش‌های اصلی، به یکی از شاخص‌ترین فیلم‌های سینمای ایران در آن سال تبدیل می‌شود.

مشهورتر از همیشه
 میترا حجار که تا 24 سالگی در فیلم‌های فیلم‌سازان بزرگی نقش ایفا می‌کند و همین‌طور در انظار منتقدین و جشنواره‌ها بارها مورد توجه قرار می‌گیرد، در سال 80 و با بازی در سریال پر مخاطب «پلیس جوان» به کارگردانی سیروس مقدم است که بیش از پیش دیده می‌شود و بعد از شناخته شدن در محافل هنری، در بین مردم نیز به چهره‌ای شناخته شده و مشهور تبدیل می‌شود. حجار با بازی در این سریال و قرار گرفتن در کنار شهاب حسینی، داریوش مهرجویی، پروانه معصومی، فرهاد اصلانی و مریلا زارعی، یکی از مهم‌ترین و ارزنده‌ترین بازی‌های خود را تجربه می‌کند. حجار در این سال باز هم تجربه بازی در ژانر دفاع مقدس را این بار با فیلم «قارچ سمی» رسول ملاقلی‌پور از سر می‌گذراند.
میترا حجار در سال 81 با بازی در فیلم «صورتی» به کارگردانی فریدون جیرانی، باز هم کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن، این بار در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر هم می‌شود تا پس از موفقیت در تلویزیون، در سینما هم توفیق یافته باشد.

سفر به فرانسه و آمریکا: شروع افول
 میترا حجار در سال 82 و پس از تجربه سریال نه‌چندان موفق «باغ بلور» و یک تله‌فیلم به کارگردانی رامبد جوان به نام «آسفالت»، تصمیم می‌گیرد به فرانسه سفر کند. او از این سال به بعد، با وجود این‌که در فرانسه به زندگی خود ادامه می‌دهد، به ایران هم رفت‌وآمد دارد و ارتباطش با سینمای ایران قطع نمی‌شود؛ اما دیگر از بازی‌های حجار در فیلم‌های مطرح خبری نیست. او بین سال‌های زندگی در فرانسه، در پنج فیلم ایرانی حضور پیدا می‌کند که هیچ کدام فیلم‌های مهمی نبوده‌اند. اما در اواخر سال 84 است که حجار برای تحصیل تصمیم می‌گیرد که به آمریکا مهاجرت کند. او درباره مهاجرت به آمریکا می‌گوید: «وقتی پرس‌وجو کردم و فهمیدم که آمریکا بهترین کالج‌ها را دارد، رفتم و برای پر کردن کمبودهای شخصی‌ام، چند سال ماندم و درس خواندم.»
حجار در آمریکا به تحصیل در رشته کارگردانی سینما می‌پردازد و فارغ‌التحصیل می‌شود؛ اما به محض ورودش به آمریکا، شایعات درباره او به اوج می‌رسد و عده‌ای از پیوستن حجار به هالیوود سخن گفتند و سفر میترا حجار را بی‌بازگشت توصیف کردند. حجار در این باره می‌گوید: «هیچوقت نگفته‌ام که به ایران برنمی‌گردم، همین الان هم از آینده‌ام خبر ندارم. ممکن است هوس یادگیری زبان اسپانیایی کنم و این بار راه بیفتم و بروم آمریکای لاتین، فرق انسان با درخت همین است، ریشه ندارد که ساکن و ثابت بماند.»
اما انتشار عکس‌هایی نامتعارف و بی‌حجاب از میترا حجار و بازی‌های او در چند فیلم آمریکایی به حواشی و شایعات قوت بخشید. او در آمریکا در فیلم‌های «استلینای آبی» به کارگردانی گابریل اسکات و «شکارچی» ساخته رفیع پیتز کارگردان انگلیسی ایرانی- بازی می‌کند، فیلم‌های ضعیف و بی اهمیتی که جز حاشیه برای حجار به همراه نداشتند.
حجار قصدش برای حضور در هالیوود را هم تکذیب می‌کند: «قصد نداشتم به هالیوود بروم و شهره آغداشلو بشوم. دغدغه من با خیلی از بازیگران خوب و بزرگ جهان فرق دارد، در هالیوود بازیگران حاضرند برای گرفتن یک نقش یکدیگر را ترور کنند.»
او در کنار تجربه‌های نه چندان موفقش در خارج از کشور، تئاتر را نیز تجربه می‌کند و در نمایش‌هایی مثل «هملت» و «دایی وانیا» در فرانسه نقش ایفا می‌کند.

بازگشت به ایران
 میترا حجار در سال 87 به ایران برمی‌گردد و بر خلاف همه شایعات درباره ممنوع‌التصویری‌اش، در فیلم «آناهیتا» نقش ایفا می‌کند و دوباره به سینمای ایران بازمی‌گردد. او پس از بازگشت درباره سینمای ایران می‌گوید: «به نظر می‌رسد که سطح فیلم‌ها نسبت به زمانی که من از ایران رفتم خیلی نزول یافته است.» این در حالی است که خود او نیز در سال‌های دوری از سینمای ایران، تجربه خاص و ارزنده‌ای را پشت سر نگذاشته بود و جز بازی در چند فیلم بی‌اهمیت چیزی به کارنامه خود اضافه نکرده بود.

در جست‌وجوی جایگاه از دست رفته
 میترا حجار پس از بازگشت به ایران سعی می‌کند با بازی در نقش‌های مختلف، به جایگاه قبلی‌اش بازگردد.
او پس از تجربه فیلم «خاک و آتش» به کارگردانی مهدی صباغ‌زاده، در مقابل دوربین داریوش مهرجویی در فیلم «نارنجی‌پوش» قرار می‌گیرد. این فیلم هرچند از فیلم‌های مهم مهرجویی به حساب نمی‌آید، اما حجار با بازی در آن و کاندید شدن برای سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن در سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر، باز هم نام خود را بر سر زبان‌ها می‌اندازد.  بازی متفاوت او در تجربه سومش در ژانر دفاع مقدس و در فیلم «خاکستر و برف» روح‌الله سهرابی هم در آن سال‌ها به دوباره روی دور افتادن حجار در آن سال‌ها کمک می‌کند.

پول‌سازترین بازیگر زن سال
 میترا حجار در سال 92 در سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی بازی می‌کند و همچنین در دو فیلم سینمایی «خط ویژه» به کارگردانی مصطفی کیایی و «آتش‌بس2» ساخته تهمینه میلانی حضور می‌یابد. حجار با فروش بالای این دو فیلم سینمایی در سال 93 به پول‌سازترین بازیگر زن سال تبدیل می‌شود، تا سال 93 سالی خاص برای او باشد و همین‌طور نقطه عطفی برای پروژه بازپس‌گیری جایگاه قبلی‌اش در سینمای ایران.

ادامه فعالیت‌ها
 میترا حجار در سال 93همکاری با کارگردان مطرح دیگری را تجربه می‌کند و این بار برای فیلم «خداحافظی طولانی» در مقابل دوربین فرزاد موتمن می‌شود. حجار برای پنجمین بار کاندیداتوری در جشنواره فیلم فجر را تجربه می‌کند و برای بازی در فیلم موتمن کاندیدای سیمرغ بهترین بازیگر زن نقش مکمل می‌شود.
«360 درجه»، «این زن حقش را می‌خواهد»، «نرگس مست»، «یادم تو را فراموش» و «دعوت‌نامه» فیلم‌های بعدی میترا حجار هستند که او به خاطر ایفای نقش ر فیلم «یادم تو را فراموش» موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم‌های ایرانی سانفرانسیسکو می‌شود.