‏جلال مقدم‏ (1308 - 1375)
Jalal Moghaddam

جلال مقدم منتقد ،بازیگر و کارگردان سینما متولد 1308 نیشابور است. وی با نوشتن نقدی بر یک فیلم کانادایی از اوایل دهه‎ی (1330) شروع به همکاری با مطبوعات کرد و در مجله‎هایی از قبیل «پیک سینما» و «آتشبار» نقد می‎نوشت و فعالیت در سینمای حرفه‎ای را از سال (1337) با فیلم «جنوب شهر» به عنوان نویسنده آغاز کرد.

مقدم پس از سال (۱۳۴۷) مشاور مهندس قطبی رئیس وقت رادیو و تلویزیون ایران بود.

وی در دوران فعالیت‌اش نگارش فیلم‎نامه‎ی ۷ فیلم سینمایی را به انجام رساند. همچنین طی سال‌های (۱۳۴۵) تا (۱۳۶۵) هشت فیلم سینمایی را کارگردانی کرد. مقدم پس از کارگردانی فیلم «چمدان» در سال (۱۳۶۵) دیگر فیلمی نساخت و فعالیت سینمایی را تنها در عرصه‎ی بازیگری دنبال کرد. وی تا پیش از مرگ در ۱۷ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت.

جلال مقدم کارگردانی فیلم‎هایی نظیر؛ «چمدان» (۱۳۶۵)، «آشیانه مهر» (۱۳۶۳)، «صمد و فولاد زره دیو» (۱۳۵۱)، «راز درخت سنجد» (۱۳۵۰)، «فرار از تله» (۱۳۵۰)، «پنجره» (۱۳۴۹)، «سه دیوانه» (۱۳۴۷) و «خانه خدا» (۱۳۴۵)، را برعهده داشته‎است.

وی همچنین نویسندگی فیلم‎هایی نظیر؛ «صمد و فولاد زره دیو» (۱۳۵۱)، «فرار از تله» (۱۳۵۰)، «پنجره» (۱۳۴۹)، «سه دیوانه» (۱۳۴۷)، «خانه خدا» (۱۳۴۵)، «شب قوزی» (۱۳۴۳) و «جنوب شهر» (۱۳۳۷)، را برعهده داشته‎است.

جلال مقدم در فیلم‎هایی نظیر؛ «شاخ گاو» (۱۳۷۴)، «می‎خواهم زنده بمانم» (۱۳۷۳)، «بدل» (۱۳۷۲)، «بلندی‎های صفر» (۱۳۷۲)، «بانو» (۱۳۷۰)، «دلشدگان» (۱۳۷۰)، «ردپای گرگ» (۱۳۷۰)، «سایه خیال» (۱۳۶۹)، «گالان» (۱۳۶۹)، «دندان مار» (۱۳۶۸)، «هامون» (۱۳۶۸)، «سرب» (۱۳۶۷)، «هی جو» (۱۳۶۷)، «مار» (۱۳۶۶)، «صمد و فولاد زره دیو» (۱۳۵۱)، «خشت و آینه» (۱۳۴۴) و «مادر فداکار» (۱۳۴۲)، به نقش‎آفرینی پرداخته‎است.

جلال مقدم پس از یک تصادف شدید در تاریخ 29 فروردین (1375) دیده از جهان فروبست.