‏فرهاد تجویدی‏
Farhad Tajvidi

با سلام و درود به استاد فرهاد تجویدی ...دلم می خواد خیلی خودمونی صدات کنم به یاد دهه 50 ..فرهاد جان من نادرهستم دوست و همسایه و همکلاس دهه پنجاه تو ..بعد از انقلاب چند بار داداش فرشاد گلت رو دیدم ولی چهل و خوردی ساله که ندیدمت ..انگار دهها سال مثل دهها دقیقه گذشته ..دلم برای تو و برای اون قذیما خیلی تنگ شده ..یه عالمه حرف واسه گفتن و نوشتن دارم ..خوشحالم که اراده داشتی و پیشرفت کردی ولی من به اون عشق و علاقه هنری خودم ادامه نداده نتونستم یک نویسنده حرفه ای بشم به خاطر اراده و استعدادو پشتکاری که داشتی و داری تحسینت می کنم ..می دونم سرت شلوغه و شاید این پیامو نبینی و نخونی ..چند سال پیش هم درهمین سایتهای متفرقه چند تا پیام دادم و دیگه نمی دونم چی شد ولی کاش می شد به قدیما برگشت ...به روزایی که از این روزا خبر نداشتیم : نادرازبابل