به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام می‌کنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
https://www.manzoom.ir/invite/u/
ورود به فاز ویرایش
پانته‌آ پناهی‌ها، منشی صحنه سینما و بازیگر تلویزیون و سینما سال ۱۳۵۶ در شهر تهران متولد شد.
پانته‌آ پناهی‌ها جایزه‌ی بازیگر منتخب هیات داوران از جشنواره سی و یکم فیلم فجر را در کارنامه دارد.
پانته‌آ پناهی‌ها جایزه‌ی بازیگر منتخب هیات داوران از جشنواره سی و یکم فیلم فجر را در کارنامه دارد.
بیوگرافی پانته‌آ پناهی‌ها:
پانته‌آ پناهی یکی از بهترین‌های سینمای ایران در چندساله اخیر است. او با بازی در فیلم سینمایی «خانوم» توانایی خود را به رخ همگان کشید. بعدازآن هم آن‌قدر خوب از پس نقش‌های متفاوت و جذاب درآمد که اسمش بیش‌ازپیش بر سر زبان‌ها افتاد. حتماً ننه آقای «نفس» یا شربت را در مجموعه «شهرزاد» به یاد دارید. پناهی ازجمله کسانی بود که فعالیت هنری‌اش را از سینما شروع کرد و بعد به تئاتر کشانیده شد. اولین بار حسین کیانی از او برای بازی در یک نمایش استفاده کرد. تجربه و مهارتی که در تئاتر به دست آورد باعث شد در سال 1392 با قدرت به سینما برگردد. پانته‌آ پناهی ازجمله بازیگران دغدغه‌مند سینمای ایران است که در انتخاب نقش‌ها حساسیت بالایی به خرج می‌دهد و کیفیت فیلم‌نامه برایش حرف اول را میزند.
آغاز فعالیت هنری
پانته‌آ پناهی متولد نهم آذر 1365 در تهران است. او دانش‌آموخته رشته کارگردانی سینما از موسسه آموزش عالی سوره در مقطع لیسانس می‌باشد. معمولاً این تئاتری‌ها هستند که در تئاتر نامی برای خودشان دست‌وپا می‌کنند و بعد از مدتی به سینما روی می‌آورند. اما برای پانته‌آ پناهی این روند تا حدودی برعکس اتفاق افتاد. پناهی از ابتدا رشته کارگردانی سینما را برای تحصیل انتخاب کرد و دغدغه اصلی‌اش فیلم‌سازی بود و ولا غیر. دست تقدیر بوده یا چیز دیگری که او در مقابل حسین کیانی قرار می‌گیرد. حسین کیانی صدای پانته‌آ پناهی را وقتی داشته یکی از دوستانش را صدا می‌زده، شنیده است. کیانی هم یک دل نه صد دل، البته تحت تأثیر صدای خاص او قرار می‌گیرد و برای حضور در تمرین نمایششان از او دعوت به‌عمل‌می‌آورد.. شنیدن صدا در یک‌لحظه همانا و کشف یک استعداد همانا. پانته‌آ پناهی می‌گوید: «در پروسه تمرین فهمیدم چه اتفاقی در تئاتر می‌افتد و تا چه حد می‌تواند حس و حال خوبی به زندگی من بدهد. آن مقطع مشکلاتی در زندگی داشتم و از حضور روی صحنه تئاتر به آرامش رسیدم.» و به‌این‌گونه بود که پانته‌آ پناهی هنرپیشه شد.
تئاتر
پانته‌آ پناهی زمانی که خیلی جوان بود که در نمایش «سیاها» حضور موفقی پیدا کرد. او با همان نمایش به خارج از کشور هم رفت و محبوبیت و شهرت قابل‌توجهی پیدا کرد. پناهی آن روزها احساس کرد به تمام چیزی که از این عرصه می‌خواهد رسیده است. به قول خودش:«همین برای من در عرصه تئاتر کافی بود.» به همین دلیل منشی صحنه شد تا هیجانات و تجربیات جدیدی را در این کار کسب کند. اما این پایان کار پناهی در عرصه تئاتر نبود. او در سال‌های اخیر همچنان این حیطه را دنبال می‌کند. حتی اولویت اصلی‌اش بازی در تئاتر است تا سینما. پانته‌آ پناهی تجربه بازی در نمایش‌هایی همچون «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه» کیومرث مرادی، «کالیگولا» به کارگردانی همایون غنی زاده، «هملت» و ... را دارد. پناهی در یکی از نمایش‌های فرمیک رضا ثروتی به نام «اشرف مخلوقات» حضور داشت و بازی کاملاً متفاوتی از خود ارائه داد.
سینما
پانته‌آ پناهی فعالیت سینمایی‌اش را در سال 1381 به‌عنوان منشی صحنه آغاز کرد. در بین سال‌های 81 تا 83 در پشت‌صحنه 4-5 فیلم سینمایی حضور داشت و در فیلم‌هایی مثل «آن مرد را نکشید»، «مواجهه»، «بوی بهشت» و «به رنگ ارغوان» خیلی کوتاه در حد یک یا دو پلان بازی کرد. بازی‌های کوتاهی که هیچ‌گاه دیده نشد. او می‌گوید: «اولین بار که تصویر خودم را در فیلم «آن مرد را نکشید» محمد اربابیان دیدم، گفتم که دیگر در سینما بازی نمی‌کنم. درواقع در پروسه فیلم‌برداری به این نتیجه رسیدم که دیگر این کار را نمی‌کنم. چون از کات‌های مداوم و به هم ریختن حس‌ها و ... اذیت شدم.» و این دلیل غیبت چندین ساله پانته‌آ پناهی در سینما بود. اما در سال 91 پانته‌آ پناهی با کوله باری از تجربه و شهرت مختصری که در تئاتر به دست آورده بود، پس از 8 سال به سینما آمد. در فیلم «گس» بازی قابل‌توجهی داشت. در سال 92 هم برای بازی در فیلم سینمایی«خانوم» موفق به دریافت دیپلم افتخار بهترین بازیگر بخش نگاه نو از سی و دومین جشنواره فیلم فجر شد. «خانوم» را می‌توان نقطه عطفی در سینما برای او دانست. اما عمده شهرت پانت آ پناهی به سال 94 و بازی در دو فیلم محبوب برمی‌گردد.
شهرت
اولی در سینما بود و «نفس». ننه‌آقا نقشی بود که شاید تنها پانته‌آ پناهی از پس ایفای آن برمی‌آمد و بس. پناهی برای آن فیلم به‌عنوان بهترین بازیگر زن در سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر شد. دومی هم بازی در نقش شربت سریال پرطرفدار «شهرزاد» بود. بعد از شهرزاد دیگر کمتر کسی پیدا می‌شد که با نام پانته‌آ پناهی ناآشنا باشد. از دیگر فعالیت‌های مهم سینمای او می‌توان به فیلم‌های «من دیگو مارادونا نیستم»، «لاک قرمز»، «آبجی»، «آااادت نمی‌کنیم»، «درخونگاه» و «جشن دلتنگی» اشاره کرد.
اظهارنظر پانته‌آ پناهی نسبت به نقش‌آفرینی‌های خودش: «ازلحاظ حسی نقش طوبی در فیلم «خانوم» برای من اولی بوده است. عجیب‌ترین و دور از ذهن‌ترین نقش هم ننه آقا در فیلم «نفس» بود و در عین خال ازنظر روانی کاراکتر اعظم در «لاک قرمز» برای من سخت‌ترین نقش به شمار می‌آید.»
فرار از شهرت
پانته‌آ پناهی از عدم علاقه‌اش نسبت به شهرت می‌گوید. چیزی که این روزها دامن‌گیرش شده است: «اصلاً شهرت را دوست ندارم. چون همیشه فکر می‌کنم آدم باید کار خودش را انجام بدهد و سرش به کار خودش باشد. حالا چه اهمیتی دارد که موردتوجه قرار بگیرد. هر بار که در تئاتر جایزه گرفتم، واقعاً خجالت کشیدم. وقتی به خاطر سریال شهرزاد مردم در خیابان یک خاصی به من توجه می‌کنند، وظیفه و مسئولیت سنگینی برای من به وجود می‌آید.»
فیلم‌سازی
سال‌ها از آغاز فعالیت هنری پانته‌آ پناهی می‌گذرد. اما هنوز موفق دستیابی به اولین دغدغه‌اش یعنی فیلم‌سازی نشده است. دلایل آن را از زبان خود پانته‌آ پناهی بشنویم: «مشکل اصلی من نداشتن فیلم‌نامه و قصه خوب است. چون در خودم دانش نوشتن را نمی‌بینم. ولی توانایی روتوش کردن را دارم و وقتی یک فیلم‌نامه می‌خوانم متوجه می‌شوم کجا کم‌وزیاد دارد. همیشه دغدغه من یک قصه خوب بوده و ایده‌ای در ذهنم دارم که دوست دارم درباره آن به شکل خاص یک فیلم بسازم. اما نمی‌دانم چه زمانی.»
ازدواج
تاکنون صحبتی از ازدواج پانته‌آ پناهی در رسانه به میان نیامده و خانم بازیگر در آستانه پنجمین دهه زندگی‌اش، به‌احتمال‌قوی همچنان مجرد است.
نمایش بیشتر
نامزد 1 سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر
اضافه کردن ویدئو
سوابق کاری پانته‌آ پناهی‌ها
اضافه کردن اثر به سوابق پانته‌آ پناهی‌ها
مشخصات پانته‌آ پناهی‌ها
آدرس اینستاگرام (پانته‌آ پناهی‌ها): panipana@
ملیت: ایران
دین: اسلام
مذهب: تشیع
مدرک تحصیلی: کارشناسی کارگردانی سینما از موسسه آموزش عالی سوره؛ ورودی ۱۳۷۵
مهارت‌های فرعی: رانندگی
اضافه کردن حاشیه
او با بازی در نمایش «ویتسک» نشان داده‌است که برخلاف انتقاد بسیاری از او برای ازدیاد بازی در نقش های فرمیک و صامت می تواند کاری را روی صحنه داشته باشد که هم متکی به فرم و بدن است و هم دیالوگ محور. ماری ویتسک، نقش سختی است و شاید به قول خودش نقش اصلی یک نمایش.
پناهی ها خیلی خوب در نقش‌های خاص ظاهر می شود و می تواند حس نقش را به تماشاگر منتقل کند، هرچقدر هم که بازیگر کم دیالوگی باشد یا نقشش کوتاه باشد اما به خوبی توانسته نقش‌های خود را در ذهن مخاطبان تئاتری ماندگار کند، نمی توان نقش او را در نمایش سیاه ها، ترمینال، ادیپ افغانی، شهر بدون آسمان از یاد برد.
او در نمایش های متوسطی هم بازی کرده اما از کیفیت ایفای نقش غافل نمانده و با تمام وجود روی صحنه آمده است تا بازی اش را به رخ تماشاگر بکشاند.
او در نمایش های متوسطی هم بازی کرده اما از کیفیت ایفای نقش غافل نمانده و با تمام وجود روی صحنه آمده است تا بازی اش را به رخ تماشاگر بکشاند.
سال 79 در نمایش سیاه ها به ایفای نقش پرداخت ولی بعد از آن چند سال هیچ حضوری درتئاتر نداشت و فقط به عنوان منشی صحنه در سینما فعالیت کرد؛
یک مساله ذهنی بود. فکر می کردم که در بازیگری تئاتر به چیزی که می خواستم رسیدم. با خودم فکر کردم که در تئاتر به جز حال خوب و موقعیت خوب، چیز دیگری انتظار آدم را نمی کشد و من اینها را داشتم. بنابراین به سمت سینما رفتم و خوشحال هم بودم. تا اینکه سال (1382) به صورت اتفاقی روبرتو چولی به ایران آمد، سیاه ها را دیده بود، خلاصه بدون تمایل چندانی، بدعنق و بداخلاق سر جلسات تمرین‌شان حاضر شدم.
از نقشی که برایم انتخاب شده بود هم راضی نبودم اما بعدا که نقشم را تغییر دادند با رضایت سر جلسات حاضر شدم.
بعد از سال (1382) هم به دلیل عدم تمایلم به کار تئاتر، مدام مشغول سینما بودم تا اینکه سال 84 با سیامک احصایی در «واقعیت اینه که خورشید دور ما می گرده» همکاری کردم.
یک مساله ذهنی بود. فکر می کردم که در بازیگری تئاتر به چیزی که می خواستم رسیدم. با خودم فکر کردم که در تئاتر به جز حال خوب و موقعیت خوب، چیز دیگری انتظار آدم را نمی کشد و من اینها را داشتم. بنابراین به سمت سینما رفتم و خوشحال هم بودم. تا اینکه سال (1382) به صورت اتفاقی روبرتو چولی به ایران آمد، سیاه ها را دیده بود، خلاصه بدون تمایل چندانی، بدعنق و بداخلاق سر جلسات تمرین‌شان حاضر شدم.
از نقشی که برایم انتخاب شده بود هم راضی نبودم اما بعدا که نقشم را تغییر دادند با رضایت سر جلسات حاضر شدم.
بعد از سال (1382) هم به دلیل عدم تمایلم به کار تئاتر، مدام مشغول سینما بودم تا اینکه سال 84 با سیامک احصایی در «واقعیت اینه که خورشید دور ما می گرده» همکاری کردم.
واقعا عالی هستن ،با آرزوی موفقیت های روز افزون
بلدن با مخاطب احساس برقرار کنن