به وقت خماری را با جمله نهایی فیلم شروع میکنم ، هیچکس ما رو نفهمید ،| کسی هم که فکرکرد مارو فهمید بازهم نفهمید .| فیلم به وقت خماری شاید از محدود آثار کمدی باشد که نه توانست مخاطب خود را قانع کند و نه توانست مخاطب خود را ناراضی کند و فیلمش را به انتها برساند . اگر بخواهیم فیلم به وقت خماری را از جهت بازی بازیگران ببینیم ، توانست زوج های هنری بسیار خوبی رو در یک اثر کمدی معرفی کند ، اما فضا سازی فیلمنامه ای بسیار کسل کننده ای رو داشت که این گونه پیشبرد داستان من رو به یاد سریاهای صدا سیمایی انداخت . سریال هایی مانند دودکش ، فیلم انگار داشت سخن میگفت که از سریال های تلویزیونی لطیفی درحال تبدیل شدن به فیلم سینمایی است یا به عبارتی دیگر به وقت خماری قابلیت سریالی شدن را داشت تا سینمایی ! اثری که با تعداد بازیگران مطرح نسبتا زیاد بخواهد در یک فیلم 1:30 کار هر شخصی نیست . یکی دیگر از معایب فیلم هم این است که این فیلم کمدی نام به وقت خماری نتوانسته بود یکی از شاخه هدی کمدی که شوخی های خنداننده را به مخاطب ارائه کند چون که تنها فیلم قصد سرگرمی در یک عمارت را داشت . ( این فیلم را تنها میتوان تحمل کرد )