گذر موقت

‏گذر موقت‏ (1394)
‏A Temporary Pass‏

4.5
رای شما:
0/10
بر اساس رای 269 کاربر
کمدی
اکران شده در 1396/05/11

خلاصه داستان فیلم سینمایی گذر موقت
دو پیرمرد که در شبی تاریک، تصمیمی مفرح می‌گیرند.

نام این اثر سینمایی در ابتدا «آرام خواهیم گرفت» بود که بعدها به «گذر موقت» تغییر نام داد.
افشین هاشمی، کارگردان فیلم «گذر موقت»، ترانه‌های این فیلم را نیز سروده است و گروه «ول شدگان» که یک گروه موسیقی مجاز است با او همکاری کرده است.
«شبنم فرشادجو» با گریمی کاملا متفاوت در فیلم «گذر موقت» به نقش آفرینی پرداخته است.
سوتی های فیلم گذر موقت (0 سوتی)
دیالوگ های فیلم گذر موقت (0 دیالوگ)
جزئیات بیشتر از فیلم گذر موقت
پخش کننده: رسانه‌ی فیلمسازان
میزان فروش: 171،699،000 تومان
سوالات نظرسنجی ( 8 سوال)

فیلم ارزش یک بار دیدن را دارد؟


فیلم از لحاظ فنی و هنری باکیفیت ساخته شده است؟


تیم بازیگران، نقش‌ها را خوب بازی کردند؟


داستان و ساختار فیلم غیرتکراری و جدید بود؟


حرف و پیام فیلم، مفید و ارزشمند هست؟


بعد از پایان فیلم به آن فکر می‌کردید؟


فضای فیلم با فرهنگ خانواده شما سازگار است؟


فضای فیلم مناسب کودکان است؟

نظر خود را ثبت کنید
ارزیابی مردم از فیلم گذر موقت (از مجموع 18 رای)

ارزش تماشا
8.8
خوش ساخت
7.9
بازیگری
7.8
خلاقانه
6.7
محتوای مناسب
6.7
تفکربرانگیز
7.6
مناسب خانواده‌
7.6
مناسب کودکان
6.9
رای شما:
0/10
حداقل کارکتر بررسی: 0 /60
بررسی‌های مردم درباره فیلم گذر موقت (28 بررسی)
سید محمد موسوی
اما چه چیز فیلم "گذر موقت" را از یک اثر سینمایی دور کرد؟؟ آن چیز فقط و فقط شیوه ساخت فیلم بود که به نمایش روی صحنه میماند تا فیلم سینمایی. و مخاطب هرچه سعی می کند خود را در دنیایِ فیلم سینمایی بیابد ؛ نمی تواند و در تمامِ لحظاتِ فیلم حس تماشایِ تئاتر به وی دست می دهد و این موضوع خرمنِ هاشمی را برباد می دهد و رشته های او را پنبه می کند. این سان واماندگی در تئاتر را نمیتوان سینما نامید. اثر خوبی بود. ولی فیلم سینمایی نبود. شاید لوکیشن های بسته فیلم مانند بیمارستان و تئاتر مخروبه(که خود نوعی استعاره بود) و خانه ای که در آن جشن گرفته بودند و خیاط خانه و نوع دیالوگ گفتن ها و شکل بازی ها و استعارات و ایهام ها و ... همچین حسی را منتقل کنند(مانند آن پلان که زنان خیاط با ابهتی کمتر دیده شده؛لباس های رزمی مردانه به تن کردند و چادر برسر گذاردند)اما بیشترین دلیل نماهای بسته و نماهای تاریک فیلم بودند که حس نشستن روی صندلی سالن تئاتر را متجلی می ساختند.
بهرشکل افشین هاشمی از خسته نباشیدَ ش فاصله گرفته است و به گذری موقت بسنده کرده. ولی می شود به او زمان داد که سینما بسازد.سینمایِ سینمایی. نه سینمایِ نمایشی.
1 لایک
0 نظر
1397/11/30
سید محمد موسوی
اگر فیلم را از منظر بازیگران بررسی کنیم با دو استاد بلامنازعه بازیگری روبرو هستیم."مسعود کرامتی" و "اسماعلی محرابی" و نیز بازیگران قدرتمندی چون"هومن برق نورد" ، "پانته آ بهرام" و "لادن مستوفی". بازی "شبنم فرشادجو و شقایق دهقان" هم خوب بود. اینها از پس نقشی که بر عهده شان گذاشته شده بود برآمدند و هیچ گافی در ارائه بازی و گفتار نداشتند و به زیبایی به کاراکترها جان بخشیدند(از خوب یا بد بودن خود کاراکتر صرفنظر میکنیم)
نوع فیلمبرداری و بستن قاب ها؛ موسیقی متن فیلم؛ شیوه روایت داستان؛ گریم؛ صحنه آرایی و دکوپاژ؛ میزانسن و طراحی لباس و غیره همه اصولی و بی نقص بودند.
کارگردانی نیز عالی بود. نمی شود از طریقه بازی گرفتن از بازیگران توسط افشین هاشمی ایراد گرفت. او به اصول ساخت فیلم مسلط است و به چارچوب های ساخت یک اثر هنریِ تصویری پایبند. مخصوصاً در دیالوگ نویسی و دیالوگ گوی.
حالت دوگانگی موجود در فیلم را نیز دوست داشتم. اینکه فقط دو نقش اصلی داشتیم و فیلم براحتی از هرکدام از کاراکترها عبور میکرد؛ خیلی خوب بود. فیلم قصه گو بود و در قصه نباید چندتن قهرمان باشد. یک یا دو قهرمان کافی ست.
استعاره های این فیلم هم بسیار زیبا بود. "پلیسی" که مراقب و محافظ است؛دقیق و کوشا ست؛ در عین حال مهربان و باگذشت. این استعاره بسیار زیبایی بود. "زنان"خیاط هم استعاره بسیار فوق العاده بود از زنانِ زجر کشیده و سرپرست خانوار که نه تنها کم نیاورده اند و به ذلت تن نداده اند؛ بلکه هنوز به عقاید همسرشان احترام می گذارند و لباس رزم همسر را بر تن می کنند و به جنگ روزگار می روند. "زن سیگار فروش" هم استعاره از روزگاری بود که هنرمندان همدرد هم بودند و مرهم بر زخم هم که هم اکنون دچار فروپاشی شده اند و همدیگر را تنها گذاشته اند. این استعارات و باقی استعاره های فیلم به زیبایی فیلم کمک شایانی کرده بود.
درونمایه فیلم نیز زیبا بود. یافتن سرپرستی برای یک زن بی سرپرست. البته این امر زیبا را رضا میرکریمی در فیلم "امروز" هم بنمایش گذاشته بود اما افشین هاشمی آن را بسط داده شده تر و دراماتیک تر تعریف کرد.
1 لایک
0 نظر
1397/11/30
سید محمد موسوی
"گذر موقت" از "خسته نباشید"

بازیگران مطرح ایرانی می گویند "خاک صحنه خورده اند و با تئاتر آغاز کرده اند"اما سینماگرانِ دوره ما که در تئاتر خوب درخشیده اند؛ نتوانستند روزهای خوب شان را در سینما تکرار کنند. یکی از آنها افشین هاشمی ست. شاید هنرپیشه دلبسته به سینما باید راهش را از تئاتر آغاز کند تا ستاره شود،اما قرار نیست ستاره های تئاتر؛ سینماگران خوبی شوند.یعنی این را نمی شود یک قانون دانست در قالب یک تابعِ‌ یک به یک!! لااقل در سه دهه اخیر این موضوع به اثبات رسیده است. شاید هم عدم وجود فیلمنامه های قوی در برابر خواسته های بیمشار کارگردانان موجب شده فیلم های خوب انگشت شمار شوند. بهرصورت/.
افشین هاشمی در ساخته بلند کنونی اَش نتوانست خاطره خوش فیلم"خسته نباشید" را تکرار کند. گرچه آن فیلم هم سوژه بروزی نداشت و متجددگرایانه ساخته نشده بود و صرفاً دغدغه هنر داشت؛ اما بسیار خوش ساخت و ظریف بود و از لحنی ملایم و گفتاری ملیح بهره می برد. و این مِلاحَت و ملایمت و ظرافت را با فیلم "گذر موقت" مشترک بود.
در "گذرموقت" ما با یک فانتزی روبرو هستیم.فانتزیِ منتقدانه و پندآموز. نمی شود گفت فیلم بدی ست. اما خوبی هایش را لابلای سکانس های تعریف نشده برای مخاطب؛ گم کرده است.
این فیلم دغدغه ای عجیب دارد؛ هم می گوید سرخوش باش و از عمر لذت ببر. هم می گوید سرخوشی تعریف مشخص و اصولی دارد. هم می گوید سرخوشی را نباید سرکوب کرد. هم می گوید سرخوشی سرکوب نشده عواقب دارد. و این تضادها در این فیلم می شود فانتزی بازیِ‌ افشین هاشمی.
در فیلم ما مطربی را می بینیم که در یک شب آزاد شده بسر میبرد و میخواد تمامِ دورانِ ممنوع الکاریَ ش را یک شبه جبران کند و به خوبی مشخص است که درحال انفجار است!!
در برابر او پیرمرد دیگری ست که من نفهمیدم از زمان ساواک بوده یا کمیته انقلاب!! ولی انگار خطایی را مرتکب شده و با زنی عقد کرده که به جهل و نادانی از او دختری به یادگار مانده. او که نه آرمان هایش را رها می کند و نه میخواهد مرد قدیم باشد؛ بشدت مردد و دودل دیالوگ می گوید.
سپس زنی را می بینیم که آبستن است و گویی نماد مردمِ زمانه ماست که آبستن حوادث روزگار شده اند و بیچاره و ملول و منزوی در گوشه ای درد میکشند.
حال این دو پیرمرد که یکی خسته از زندانی شدن هنرش است و دیگر خسته از اشتباهات ایدئولوژیک خویش، میخواهند درد نسل جوان را درمان کنند و به نسل های پس از خویش کمک کنند که از مشکلات و رنج ها فارغ شوند. و افشین هاشمی این درمانگری درماندگان را به ظرافت بیان می کند.
1 لایک
0 نظر
1397/11/30
ک-ش
گذرموقت فیلم یا تئاتر
باید بگم دیالوگ های گذرموقت از اون دست دیالوگ هایی ست که خیلی دوست دارم.دو شخصیت اصلی داستان در کمال سادگی پر از آرزوهای نرسیده هستن.تقابل نسل هایی که اکنون مسیر گم کردند و خیلیاشون تعهدات و هدف زندگی رو از یاد بردن،از حرف و نظر اصلی خودم دور نشم به نظرم این فیلم بیشتر تئاتر بود یه تئاتر که در بازی شخصیت هایه داستان و مخصوصاً دو شخصیت اصلی موجود میزنه و انصافاً نمایش قشنگی هم هست.حتی فیلم نامه این فیلم هم بیشتر شبیه نمایشنامه است تا فیلم نامه،نمایشنامه ای در خدمت زندگی آه هم برای رسیدن به آرزوها و از دست دادهای دوران زندگانی.
سفری که بیشتر هدفش به تصویر کشاندنه،گذری بودن دنیاست اون هم در درون و بیرون دو پیرمرد.قصه ای که پایان یافته ها بیانش می کنند اون هم از بیان خواستن،شرکت و مشارکت در مراسم ازدواج،کمک برای تولد فرزند،تلاش برای شناخت درست و خیلی چیزهای دیگر.
نمایشی که گاهی شعاری می شه اما نه برای هدفی خاص و دنیوی،شعاری آشنا برای همه ی دهه ها.
درد دل هایی که تو شخصیت هایی دست به دست می شه که بعضیاشون پر از تعهدن و بعضیاشون بی تعهد و سربه هوا و خیلیاشون هم پر از درد و خودشون رو در آخر خط دیده.
داستان از انتهای دوران آدمی رو به ابتدا میاره و ادامه مسیره میده تا انتها و با بیانی ساده خیلی از اشتباهاتی که داره مد می شه و مورد استقبال قرار می گیره رو رد می کنه اون هم بدون بی احترامی.
در کل من گذرموقت نمایشی رو دوست داشتم و پسندیدم.
1 لایک
0 نظر
1397/10/04
طاها مزینانی منظوم لطفا ژانر هایی که میزاری کامل باشه دیگه جان ما
0 لایک
0 نظر
1397/09/14
علیرضا مسجدجامعی
خوب بود ...
0 لایک
0 نظر
1396/10/11
علیرضا مسجدجامعی
...
0 لایک
0 نظر
1396/10/11
کارن
چرا اسم این فیلم تو ی اقتباسی ها نیست?!
0 لایک
0 نظر
1396/08/25
مینا
واییییی عالییییی بود بینظیر واقعا دستشون درد نکنه
0 لایک
0 نظر
1396/06/15
خیراندیش بهترین فیلم‌روی پرده با بازی خانم دهقان
0 لایک
0 نظر
1396/06/15
مشاهده بررسی‌های بیشتر