‏سیدجواد هاشمی‏
SeyyedJavad Hashemi

رکورددار شهادت سینما

سید جواد هاشمی هنرمند متین، دوست‌داشتنی و البته پرکار سینما و تلویزیون است. او در زمینه‌های مختلفی ازجمله بازیگری، نویسندگی، کارگردانی، مجری‌گری، آهنگسازی و ... فعالیت داشته است. می‌گوید دوست دارد او را با واژه هنرمند خطاب کنند نه بازیگر، کارگردان، مجری یا هر چیز دیگری. سید جواد تا همین الان که این متن‌ را می‌خوانید 28 بار در آثار مختلفی تصویری یا نمایشی به شهادت رسیده و از این حیث رکورددار به‌حساب می‌آید.

دفاع مقدس
 سید جواد هاشمی 27 دی 1344 در تهران متولد شد. البته او اصالتی تالشی-بندر انزلی دارد و برخی منابع از بندر انزلی به‌عنوان زادگاهش نام‌برده‌اند. در 15 سالگی به شادگان رفت و همراه با تیپ قدس لشگر خوزستان راهی جبهه‌های جنگ شد. پدر و مادرش از یکدیگر جدا شده بودند و مادر مشوق اصلی وی برای حضور در جبهه‌ها بود؛ کاملاً برخلاف عقیده پدرش. آشنایی سید جواد با رسول ملاقلی پور هم در جبهه شکل گرفت. وی در سال‌های جوانی وارد آموزش‌وپرورش شد و اکنون نزدیک به سه دهه است که به‌عنوان معلم خدمت می‌کند.

مادر
 «مادرم‌ آدم خیلی مذهبی بود... من همه زندگی‌ام را مدیون مادرم هستم، واقعاً دوستش دارم. شما فکر کنید یک پسر بیشتر نداشت و آن را هل می‌داد به سمت جبهه! سرافکنده بود که شهید نشدم (خنده)، البته هنوز هم امیدوار است که شهید شوم.»

آغاز فعالیت هنری
 هاشمی که قبل از آن‌هم سابقه‌ی بازی در تئاتر را داشت، توسط ملاقلی پور برای بازی در فیلم «پرواز شب» برگزیده شد. به‌این‌ترتیب اولین تجربه سینمایی او در سال 1365 به دست آمد. پس از آن وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و تحصیلاتش را در رشته کارگردانی ادامه داد. اصغر فرهادی، حمید فرخ‌ نژاد، علیرضا اوسیوند، حمیرا ریاضی و سعید آقاخانی همکلاسی‌های او در دانشگاه بودند. سید جواد بعد از حضور در چند اثر سینمایی دیگر، در سال 1371 با مجموعه «سیمرغ» با به عرصه تلویزیون گذاشت.

کارنامه
 حضور در نزدیک به 80 اثر سینمایی، تلویزیونی و نمایشی حاصل فعالیت‌های سید جواد هاشمی در سه دهه اخیر است. از دیگر کارهای سینمایی او می‌توان به بازی در فیلم‌هایی همچون «افق»، «سجاده آتش»، «یاس‌های وحشی»، «اخراجی‌ها 1-2-3»، «پسر تهرونی» و ... اشاره کرد. هاشمی پس از بازی در «معراجی‌ها (93)» چند سالی از این حیطه دور بود. اما کارنامه او در تلویزیون پروپیمان تر از سینما است. سید جواد در نزدیک به 50 مجموعه تلویزیونی حضور داشته که از محبوب‌ترین آن‌ها می‌توان به «دولت عشق (در نقش محمدعلی رجایی)»، «کمکم کن»، «پول کثیف»، «مختارنامه»، «داروندار»، «بیدارباش» و ... اشاره کرد.

سازندگی
سیدجواد هاشمی از سال 1380 کارش را به‌عنوان کارگردان آغاز کرد. او در 11 مجموعه تلویزیونی به‌عنوان نویسنده و کارگردان حضور داشته است. در سال 1390 نیز اولین ساخته سینمایی‌اش «اختاپوس»، فیلمی فانتزی در حوزه کودک و نوجوان، به اکران درآمد. سید جواد سابقه طول و طویلی هم در نویسندگی و کارگردانی تئاتر دارد. همان‌طور که گفتیم او فعالیت جدی در این حیطه را بازی در نمایش «حج ابراهیم حج عاشورا» در سال ۱۳۵۸ به کارگردانی کمال‌الدین قراب آغاز کرد. بعد از آن بیش از 30 اثر نمایشی را با نویسندگی و کارگردانی خود به روی صحنه برد. او تنها در 8-9 نمایش به‌عنوان بازیگر با کارگردانان دیگر همکاری داشته است. داستان‌های مذهبی یا دفاع مقدس اکثراً قریب به‌اتفاق آثاری که او نویسندگی و کارگردانی کرده است را تشکیل می‌دهند.

فعالیت‌های دیگر
 اما فعالیت فرهنگی-هنری سیدجواد هاشمی به همین‌ها محدود نمی‌شود. همان‌طور که میدانید او در زمینه‌های مختلفی دست به اقدام زده و تجاربی به دست آورده است.

هاشمی فعالیت موسیقی خود را در آموزش‌وپرورش با اجرای سرودهای مذهبی-انقلابی مدارس آغاز کرد. او آهنگسازی فیلم‌های سینمایی «پرواز روح »، «تشنه»، «بال‌های سپید» و «به‌سوی خورشید» را بر عهده داشت و در تیتراژ «تشنه» خوانندگی هم کرد. سید جواد در مداحی هم سررشته دارد و شاگردانی چون حسین هوشیار و ابوالفضل بختیاری را تربیت کرده است. شاید کسی باورش نشود شهناز حقیقی، امیر بکان، علی تفرشی و علی لهراسبی نیز از شاگردان او درزمینهٔ موسیقی بوده‌اند. 

هاشمی تاکنون دو کتاب به نام‌های «پرواز» و «یک صبح پرماجرا» را از انتشارت ستاد اقامه نماز به چاپ رسانده است.

علاوه بر این سید جواد هاشمی در برنامه‌های تلویزیونی، جشن‌ها و مراسم‌های مختلفی به‌عنوان مجری حضور داشته است.

خانواده آقای هاشمی
 سید جواد هاشمی سال‌ها پیش با فرزانه پورحسینی ازدواج کرد. اولین فرزند آن‌ها سید محسن در سال 1370 و دومین فرزندشان فاطمه در سال 1374 متولد شد.

شاگردان اعظم
 سید جواد در حوزه‌هایی به غیر از موسیقی هم شاگردانی موفق تربیت کرده است. فرزاد جمشیدی، احسان علیخانی و امیرحسین مدرس در رده مجری‌گری، علی سلیمانی، عباس غزالی و چندی دیگر در بازیگری و تهیه‌کنندگانی همچون محمد هاشمی اصل و قنبری از دیگران شاگردان سید جواد هاشمی بوده‌اند.

حواشی
 این هنرمند آرام و بااخلاق هم گاه‌وبیگاه دامن‌گیر حواشی و هجمه‌های رسانه‌ای شده است. البته سید جواد همواره با صحه‌صبر و کمال ادب و احترام با تمامی آن‌ها برخورد کرده است.

 دامنه‌دارترین آن‌ها مربوط به هنرمندان اعزام‌شده به برزیل برای حمایت تیم ملی در جام جهانی بود. سید جواد هاشمی هم که مدیریت این پروژه را بر عهده داشت به طبع اولین هدف حواشی و انتقادات بود. تهمت، افترا و توهین‌ها به حامیان و سرمایه‌گذاران این پروژه از همان روزهای ابتدایی انتشار خبر آن آغاز شد. پس از آن ماجرای شانه خالی کردن اسپانسرها پیش آمد. سید جواد هاشمی اعلام کرد که گول اسپانسر را خورده، خانه‌اش را فروخته و هنرمندان را با خرج خود راهی برزیل کرده است. این اظهارات با واکنشی از سوی اسپانسر اول آن‌ها هم مواجه شد. ماجرا به همین‌جا ختم نشد. این دفعه عکس‌های بازیگران و نحوه پوششان در برزیل بود که خبرساز شد و مورد انتقادات شدید قرار گرفت. در پایان هم به‌طورکل اصل پروژه زیر سؤال رفت و سید جواد هاشمی در پاسخ به این سؤال که اصلاً این حرکت چگونه باعث حمایت از تیم ملی می‌شود، پاسخ داد: «ما آنجا بچه‌های تیم ملی را می‌دیدیم، چون هم‌هتل‌ بودیم اما جلسه‌ای نه. آخر حمایت یعنی چه؟ در جام جهانی برزیل، هنرمندان بیش از ۱۰۰ هزار عکس با مردم از سراسر دنیا گرفتند. حمایت به چه معناست؟... به ما اصلاً احترام گذاشته نشد.»

سید جواد هاشمی در مصاحبه‌ای حمایتش از گلشیفته فراهانی را صراحتاً اعلام کرد و گفت: « اقدام گلشیفته فراهانی قابل‌احترام و این احترام همان‌طور که برای الهام چرخنده هست، باید برای وی نیز باشد.» علاوه بر این وی از بازیگران فعال در شبکه جم برای بازگشتشان به ایران و ادامه فعالیت نیز دفاع کرد. این اظهارات آقای بازیگر طبیعتاً با موضع‌گیری و اعتراض برخی افراد همراه شد.

سیاسی
 سید جواد هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری 1388 از حامیان میرحسین موسوی بود. اما او همواره سعی داشته تا پای خود را از مسائل و فعالیت‌های سیاسی بیرون بکشد. هاشمی در مورد حضورش در برخی مراسم‌های این‌چنینی نیز گفت: «به‌هیچ‌وجه علاقه‌ای به نمایندگی در هیچ‌یک از مراکز قدرت و سیاست نداشته و نخواهم داشت. ضمناً شرکت بنده در هر مراسمی صرفاً احترام به همه افراد است و نه به دلیل مسائل سیاسی و حمایت از شخص خاص.»